ἑκών
First/Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἑκών
ἑκοῦσα
ἑκόν
Structure:
ἑκων
(Stem)
Declension
First/Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ δὲ στρατηγὸσ ὁ σοφὸσ ἐχθίστων ὕπερ τὰ φίλτατ’ ὤλεσ’, ἡδονὰσ τὰσ οἴκοθεν τέκνων ἀδελφῷ δοὺσ γυναικὸσ οὕνεκα, καὶ ταῦθ’ ἑκούσησ κοὐ βίᾳ λελῃσμένησ. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 1:18)
- ἐκεῖνο δ’ οὗ τὸ πλεῖστον ἐν κοινῷ μέροσ, οὐκ ἔσθ’ ἑκούσησ τῆσ ἐμῆσ ψυχῆσ ἄτερ, προγόνων παλαιὰ θέσμι’ ὅστισ ἐκβαλεῖ· (Lycurgus, Speeches, 134:31)
- τρίτον δὲ προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα γίγνεσθαι Συρακουσῶν, ἑκόντα ἑκούσησ τῆσ πόλεωσ, τὸν νῦν τοῦ τῶν πολεμίων ἄρχοντα στρατοπέδου, Διονύσιον τὸν Διονυσίου, ἐὰν ἐθέλῃ ἑκὼν εἰσ βασιλέωσ σχῆμα ἀπαλλάττεσθαι, δεδιὼσ μὲν τὰσ τύχασ, ἐλεῶν δὲ πατρίδα καὶ ἱερῶν ἀθεραπευσίαν καὶ τάφουσ, μὴ διὰ φιλονικίαν πάντωσ πάντα ἀπολέσῃ βαρβάροισ ἐπίχαρτοσ γενόμενοσ. (Plato, Epistles, Letter 8 28:2)
- Ἄγιδοσ δὲ βασιλεύοντοσ εἰσερρύη νόμισμα πρῶτον εἰσ τὴν Σπάρτην, καὶ μετὰ τοῦ νομίσματοσ πλεονεξία καὶ πλούτου ζῆλοσ ἐπέβη διὰ Λύσανδρον, ὃσ αὐτὸσ ὢν ἀνάλωτοσ ὑπὸ χρημάτων, ἐνέπλησε τὴν πατρίδα φιλοπλουτίασ καὶ τρυφῆσ, χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἐκ τοῦ πολέμου καταγαγὼν καὶ τοὺσ Λυκούργου καταπολιτευσάμενοσ νόμουσ, ὧν ἐπικρατούντων πρότερον οὐ πόλεωσ ἡ Σπάρτη πολιτείαν, ἀλλ’ ἀνδρὸσ ἀσκητοῦ καὶ σοφοῦ βίον ἔχουσα, μᾶλλον δ’, ὥσπερ οἱ ποιηταὶ τὸν Ἡρακλέα μυθολογοῦσι δέρμα καὶ ξύλον ἔχοντα τὴν οἰκουμένην ἐπιπορεύεσθαι, κολάζοντα τοὺσ παρανόμουσ καὶ θηριώδεισ τυράννουσ, οὕτωσ ἡ πόλισ ἀπὸ σκυτάλησ μιᾶσ καὶ τρίβωνοσ ἄρχουσα τῆσ Ἑλλάδοσ ἑκούσησ καὶ βουλομένησ, κατέλυε τὰσ ἀδίκουσ δυναστείασ καὶ τυραννίδασ ἐν τοῖσ πολιτεύμασι, καὶ πολέμουσ ἐβράβευε καὶ στάσεισ κατέπαυε, πολλάκισ οὐδ’ ἀσπίδα κινήσασα μίαν, ἀλλ’ ἕνα πέμψασα πρεσβευτήν, ᾧ πάντεσ εὐθὺσ ἐποίουν τὸ προστασσόμενον, ὥσπερ αἱ μέλισσαι φανέντοσ ἡγεμόνοσ, συντρέχοντεσ καὶ κατακοσμούμενοι. (Plutarch, Lycurgus, chapter 30 1:1)
- ἔτι τοίνυν ἐν αὐτῇ τῇ δίκῃ ἐξῆν σοι φυγῆσ τιμήσασθαι εἰ ἐβούλου, καὶ ὅπερ νῦν ἀκούσησ τῆσ πόλεωσ ἐπιχειρεῖσ, τότε ἑκούσησ ποιῆσαι. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 58:2)