Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκλάμπω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκλάμπω ἐκλάμψω

Structure: ἐκ (Prefix) + λάμπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shine or beam forth

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλάμπω ἐκλάμπεις ἐκλάμπει
Dual ἐκλάμπετον ἐκλάμπετον
Plural ἐκλάμπομεν ἐκλάμπετε ἐκλάμπουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκλάμπω ἐκλάμπῃς ἐκλάμπῃ
Dual ἐκλάμπητον ἐκλάμπητον
Plural ἐκλάμπωμεν ἐκλάμπητε ἐκλάμπωσιν*
OptativeSingular ἐκλάμποιμι ἐκλάμποις ἐκλάμποι
Dual ἐκλάμποιτον ἐκλαμποίτην
Plural ἐκλάμποιμεν ἐκλάμποιτε ἐκλάμποιεν
ImperativeSingular ἐκλάμπε ἐκλαμπέτω
Dual ἐκλάμπετον ἐκλαμπέτων
Plural ἐκλάμπετε ἐκλαμπόντων, ἐκλαμπέτωσαν
Infinitive ἐκλάμπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκλαμπων ἐκλαμποντος ἐκλαμπουσα ἐκλαμπουσης ἐκλαμπον ἐκλαμποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλάμπομαι ἐκλάμπει, ἐκλάμπῃ ἐκλάμπεται
Dual ἐκλάμπεσθον ἐκλάμπεσθον
Plural ἐκλαμπόμεθα ἐκλάμπεσθε ἐκλάμπονται
SubjunctiveSingular ἐκλάμπωμαι ἐκλάμπῃ ἐκλάμπηται
Dual ἐκλάμπησθον ἐκλάμπησθον
Plural ἐκλαμπώμεθα ἐκλάμπησθε ἐκλάμπωνται
OptativeSingular ἐκλαμποίμην ἐκλάμποιο ἐκλάμποιτο
Dual ἐκλάμποισθον ἐκλαμποίσθην
Plural ἐκλαμποίμεθα ἐκλάμποισθε ἐκλάμποιντο
ImperativeSingular ἐκλάμπου ἐκλαμπέσθω
Dual ἐκλάμπεσθον ἐκλαμπέσθων
Plural ἐκλάμπεσθε ἐκλαμπέσθων, ἐκλαμπέσθωσαν
Infinitive ἐκλάμπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκλαμπομενος ἐκλαμπομενου ἐκλαμπομενη ἐκλαμπομενης ἐκλαμπομενον ἐκλαμπομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅταν δὲ γένηται, συνερχόμενοσ αὑτῷ καὶ λαμβάνων μέγεθοσ ἐκλάμπει καὶ καθίσταται δῆλοσ ἐξ ἀδήλου καὶ φανερὸσ ἐξ ἀφανοῦσ. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 6 2:2)
  • τὰ δὲ κατὰ τοὺσ νοσέοντασ, οὐχὶ ὅσοισ ἂν Ῥῖγοσ γένηται, τούτοισ ὀξύτατοσ ὁ πυρετὸσ ἐκλάμπει; (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xvi.16)
  • οἱ μὲν γὰρ ἐν οὐρανῷ καὶ ἄστροισ λόγοι καὶ εἴδη καὶ ἀπορροαὶ τοῦ θεοῦ μένουσι, τὰ δὲ τοῖσ παθητικοῖσ διεσπαρμένα, γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ φυτοῖσ καὶ ζῴοισ, διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα καὶ θαπτόμενα, πολλάκισ αὖθισ ἐκλάμπει καὶ ἀναφαίνεται ταῖσ γενέσεσι. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 59 3:2)
  • εὖ μὲν γὰρ ἄκραισ χερσὶν ἐκθλίβει κόμαν, εὖ δ’ ὀμμάτων γαληνὸσ ἐκλάμπει πόθοσ, καὶ μαζόσ, ἀκμῆσ ἄγγελοσ, κυδωνιᾷ· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 182 1:1)
  • ὁ στέφανοσ περὶ κρατὶ μαραίνεται Ἡλιοδώρασ αὐτὴ δ’ ἐκλάμπει τοῦ στεφάνου στέφανοσ. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 1431)

Synonyms

  1. to shine or beam forth

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION