Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαλάμπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαλάμπω διαλάμψω

Structure: δια (Prefix) + λάμπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shine through, to dawn

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλάμπω διαλάμπεις διαλάμπει
Dual διαλάμπετον διαλάμπετον
Plural διαλάμπομεν διαλάμπετε διαλάμπουσιν*
SubjunctiveSingular διαλάμπω διαλάμπῃς διαλάμπῃ
Dual διαλάμπητον διαλάμπητον
Plural διαλάμπωμεν διαλάμπητε διαλάμπωσιν*
OptativeSingular διαλάμποιμι διαλάμποις διαλάμποι
Dual διαλάμποιτον διαλαμποίτην
Plural διαλάμποιμεν διαλάμποιτε διαλάμποιεν
ImperativeSingular διαλάμπε διαλαμπέτω
Dual διαλάμπετον διαλαμπέτων
Plural διαλάμπετε διαλαμπόντων, διαλαμπέτωσαν
Infinitive διαλάμπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαμπων διαλαμποντος διαλαμπουσα διαλαμπουσης διαλαμπον διαλαμποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλάμπομαι διαλάμπει, διαλάμπῃ διαλάμπεται
Dual διαλάμπεσθον διαλάμπεσθον
Plural διαλαμπόμεθα διαλάμπεσθε διαλάμπονται
SubjunctiveSingular διαλάμπωμαι διαλάμπῃ διαλάμπηται
Dual διαλάμπησθον διαλάμπησθον
Plural διαλαμπώμεθα διαλάμπησθε διαλάμπωνται
OptativeSingular διαλαμποίμην διαλάμποιο διαλάμποιτο
Dual διαλάμποισθον διαλαμποίσθην
Plural διαλαμποίμεθα διαλάμποισθε διαλάμποιντο
ImperativeSingular διαλάμπου διαλαμπέσθω
Dual διαλάμπεσθον διαλαμπέσθων
Plural διαλάμπεσθε διαλαμπέσθων, διαλαμπέσθωσαν
Infinitive διαλάμπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαμπομενος διαλαμπομενου διαλαμπομενη διαλαμπομενης διαλαμπομενον διαλαμπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλάμψω διαλάμψεις διαλάμψει
Dual διαλάμψετον διαλάμψετον
Plural διαλάμψομεν διαλάμψετε διαλάμψουσιν*
OptativeSingular διαλάμψοιμι διαλάμψοις διαλάμψοι
Dual διαλάμψοιτον διαλαμψοίτην
Plural διαλάμψοιμεν διαλάμψοιτε διαλάμψοιεν
Infinitive διαλάμψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαμψων διαλαμψοντος διαλαμψουσα διαλαμψουσης διαλαμψον διαλαμψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλάμψομαι διαλάμψει, διαλάμψῃ διαλάμψεται
Dual διαλάμψεσθον διαλάμψεσθον
Plural διαλαμψόμεθα διαλάμψεσθε διαλάμψονται
OptativeSingular διαλαμψοίμην διαλάμψοιο διαλάμψοιτο
Dual διαλάμψοισθον διαλαμψοίσθην
Plural διαλαμψοίμεθα διαλάμψοισθε διαλάμψοιντο
Infinitive διαλάμψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαμψομενος διαλαμψομενου διαλαμψομενη διαλαμψομενης διαλαμψομενον διαλαμψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέλαμπον διέλαμπες διέλαμπεν*
Dual διελάμπετον διελαμπέτην
Plural διελάμπομεν διελάμπετε διέλαμπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διελαμπόμην διελάμπου διελάμπετο
Dual διελάμπεσθον διελαμπέσθην
Plural διελαμπόμεθα διελάμπεσθε διελάμποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • προκόπτοντοσ, εἰ μήθ’ ἡδόμενον αἰσχρῷ τινι ἑαυτὸν μήτε τι προσιέμενον ἢ πράττοντα τῶν δεινῶν καὶ ἀτόπων ὁρᾷ κατὰ τοὺσ ὕπνουσ, ἀλλ’ οἱο͂ν ἐν βυθῷ γαλήνησ ἀκλύστου καταφανεῖ διαλάμπει τῆσ ψυχῆσ τὸ φανταστικὸν καὶ παθητικὸν διακεχυμένον ὑπὸ τοῦ λόγου. (Plutarch, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 12 1:1)
  • "ὁρῶμεν γὰρ ὅτι πῦρ ἐκ τόπου σκιεροῦ διαφαίνεται καὶ διαλάμπει μᾶλλον εἴτε παχύτητι τοῦ σκοτώδουσ ἀέροσ, οὐ δεχομένου τὰσ ἀπορρεύσεισ καὶ διαχύσεισ ἀλλὰ συνέχοντοσ ἐν ταὐτῷ τὴν οὐσίαν καὶ σφίγγοντοσ· (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 20 5:21)
  • ὅμωσ δὲ καὶ ἐν τούτοισ διαλάμπει τὸ καλόν, ἐπειδὰν φέρῃ τισ εὐκόλωσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἀτυχίασ, μὴ δι’ ἀναλγησίαν, ἀλλὰ γεννάδασ ὢν καὶ μεγαλόψυχοσ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 1 113:1)
  • καὶ φανῆναι αὐτῷ δύο γυναῖκασ προσιέναι μεγάλασ, τὴν μὲν ἑτέραν εὐπρεπῆ τε ἰδεῖν καὶ ἐλευθέριον φύσει, κεκοσμημένην τὸ μὲν σῶμα καθαρότητι, τὰ δὲ ὄμματα αἰδοῖ, τὸ δὲ σχῆμα σωφροσύνῃ, ἐσθῆτι δὲ λευκῇ, τὴν δ’ ἑτέραν τεθραμμένην μὲν εἰσ πολυσαρκίαν τε καὶ ἁπαλότητα, κεκαλλωπισμένην δὲ τὸ μὲν χρῶμα ὥστε λευκοτέραν τε καὶ ἐρυθροτέραν τοῦ ὄντοσ δοκεῖν φαίνεσθαι, τὸ δὲ σχῆμα ὥστε δοκεῖν ὀρθοτέραν τῆσ φύσεωσ εἶναι, τὰ δὲ ὄμματα ἔχειν ἀναπεπταμένα, ἐσθῆτα δὲ ἐξ ἧσ ἂν μάλιστα ὡρ́α διαλάμποι· (Xenophon, Memorabilia, , chapter 1 23:1)
  • ἀσελήνου δὲ τῆσ νυκτὸσ οὔσησ οἱ μὲν πυρφόροι διέλαμπον φερόμενοι βιαίωσ, οἱ δ’ ὀξυβελεῖσ καὶ πετροβόλοι τὴν φορὰν ἀπροόρατον ἔχοντεσ πολλοὺσ διέφθειρον τῶν μὴ δυναμένων συνιδεῖν τὴν ἐπιφερομένην πληγήν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 96 6:1)

Synonyms

  1. to shine through

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION