Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαυγάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαυγάζω διαυγάσω

Structure: δι (Prefix) + αὐγάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shine through, dawns

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαυγάζω διαυγάζεις διαυγάζει
Dual διαυγάζετον διαυγάζετον
Plural διαυγάζομεν διαυγάζετε διαυγάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαυγάζω διαυγάζῃς διαυγάζῃ
Dual διαυγάζητον διαυγάζητον
Plural διαυγάζωμεν διαυγάζητε διαυγάζωσιν*
OptativeSingular διαυγάζοιμι διαυγάζοις διαυγάζοι
Dual διαυγάζοιτον διαυγαζοίτην
Plural διαυγάζοιμεν διαυγάζοιτε διαυγάζοιεν
ImperativeSingular διαύγαζε διαυγαζέτω
Dual διαυγάζετον διαυγαζέτων
Plural διαυγάζετε διαυγαζόντων, διαυγαζέτωσαν
Infinitive διαυγάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαυγαζων διαυγαζοντος διαυγαζουσα διαυγαζουσης διαυγαζον διαυγαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαυγάζομαι διαυγάζει, διαυγάζῃ διαυγάζεται
Dual διαυγάζεσθον διαυγάζεσθον
Plural διαυγαζόμεθα διαυγάζεσθε διαυγάζονται
SubjunctiveSingular διαυγάζωμαι διαυγάζῃ διαυγάζηται
Dual διαυγάζησθον διαυγάζησθον
Plural διαυγαζώμεθα διαυγάζησθε διαυγάζωνται
OptativeSingular διαυγαζοίμην διαυγάζοιο διαυγάζοιτο
Dual διαυγάζοισθον διαυγαζοίσθην
Plural διαυγαζοίμεθα διαυγάζοισθε διαυγάζοιντο
ImperativeSingular διαυγάζου διαυγαζέσθω
Dual διαυγάζεσθον διαυγαζέσθων
Plural διαυγάζεσθε διαυγαζέσθων, διαυγαζέσθωσαν
Infinitive διαυγάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαυγαζομενος διαυγαζομενου διαυγαζομενη διαυγαζομενης διαυγαζομενον διαυγαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαυγάσω διαυγάσεις διαυγάσει
Dual διαυγάσετον διαυγάσετον
Plural διαυγάσομεν διαυγάσετε διαυγάσουσιν*
OptativeSingular διαυγάσοιμι διαυγάσοις διαυγάσοι
Dual διαυγάσοιτον διαυγασοίτην
Plural διαυγάσοιμεν διαυγάσοιτε διαυγάσοιεν
Infinitive διαυγάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαυγασων διαυγασοντος διαυγασουσα διαυγασουσης διαυγασον διαυγασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαυγάσομαι διαυγάσει, διαυγάσῃ διαυγάσεται
Dual διαυγάσεσθον διαυγάσεσθον
Plural διαυγασόμεθα διαυγάσεσθε διαυγάσονται
OptativeSingular διαυγασοίμην διαυγάσοιο διαυγάσοιτο
Dual διαυγάσοισθον διαυγασοίσθην
Plural διαυγασοίμεθα διαυγάσοισθε διαυγάσοιντο
Infinitive διαυγάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαυγασομενος διαυγασομενου διαυγασομενη διαυγασομενης διαυγασομενον διαυγασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηῦ̓γαζον διηῦ̓γαζες διηῦ̓γαζεν*
Dual διηύ̓γαζετον διηὐγᾶζετην
Plural διηύ̓γαζομεν διηύ̓γαζετε διηῦ̓γαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηὐγᾶζομην διηύ̓γαζου διηύ̓γαζετο
Dual διηύ̓γαζεσθον διηὐγᾶζεσθην
Plural διηὐγᾶζομεθα διηύ̓γαζεσθε διηύ̓γαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Μητρόδωροσ, ὅταν εἰσ νέφοσ πεπηγὸσ ὑπὸ πυκνότητοσ ἐμπέσῃ πνεῦμα, τῇ μὲν θραύσει τὸν κτύπον ἀποτελεῖ τῇ πληγῇ καὶ τῷ σχισμῷ διαυγάζει, τῇ δ’ ὀξύτητι τῆσ φορᾶσ προσλαμβάνον τὴν ἀπὸ τοῦ ἡλίου θερμότητα κεραυνοβολεῖ, τοῦ κεραυνοῦ τὴν ἀσθένειαν εἰσ πρηστῆρα περιίστησιν. (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 3, 2:1)
  • ἵνα δὲ μὴ πρῲ κατοπτευθῶσιν ὑπὸ τῶν εἰσ τὰσ προνομὰσ ἐκπορευομένων, ἅμα τῷ διαυγάζειν κατελάμβανε τοῖσ εὐζώνοισ τὸν λόφον. (Polybius, Histories, book 3, chapter 104 5:1)

Synonyms

  1. to shine through

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION