Plutarch, De curiositate, section 10 1:

ἂν γάρ, ὥσπερ ὁ Σιμωνίδησ ἔλεγε τὰσ κιβωτοὺσ ἀνοίγων διὰ χρόνου τὴν μὲν τῶν μισθῶν ἀεὶ μεστὴν τὴν δὲ τῶν χαρίτων εὑρίσκειν κενήν, οὕτωσ τισ τῆσ πολυπραγμοσύνησ τὴν ἀποθήκην ἀνοίγῃ διὰ χρόνου καὶ κατασκέπτηται πολλῶν ἀχρήστων καὶ ματαίων καὶ ἀτερπῶν γέμουσαν, ἴσωσ ἂν αὐτῷ τὸ πρᾶγμα προσταίη, φανὲν ἀηδὲσ παντάπασι καὶ φλυαρῶδεσ. φέρε γάρ, εἴ τισ ἐπιὼν τὰ συγγράμματα τῶν παλαιῶν ἐκλαμβάνοι τὰ κάκιστα τῶν ἐν αὐτοῖσ, καὶ βιβλίον ἔχοι συντεταγμένον, οἱο͂ν Ὁμηρικῶν στίχων ἀκεφάλων καὶ τραγικῶν σολοικισμῶν καὶ τῶν ὑπ’ Ἀρχιλόχου πρὸσ τὰσ γυναῖκασ ἀπρεπῶσ καὶ ἀκολάστωσ εἰρημένων, ἑαυτὸν παραδειγματίζοντοσ, ἆρ’ οὐκ ἔστι τῆσ τραγικῆσ κατάρασ ἄξιοσ, ὄλοιο θνητῶν ἐκλέγων τὰσ συμφοράσ;