Plutarch, De curiositate, section 1

(플루타르코스, De curiositate, section 1)

Ἀπνουν ἢ σκοτειντρ ἢ δυσχείμερον οἰκίαν ἢ νοσώδη φυγεῖν μὲν ἴσωσ ἄριστον ἂν δὲ φιλοχωρῇ τισ ὑπὸ συνηθείασ, ἔστι καὶ φῶτα μεταθέντα καὶ κλίμακα μεταβαλόντα καὶ θύρασ τινὰσ ἀνοίξαντα τὰσ δὲ κλείσαντα λαμπροτέραν εὐπνουστέραν ὑγιεινοτέραν μηχανήσασθαι . καὶ πόλεισ τινὲσ οὕτω μεταθέντεσ ὠφέλησαν ὥσπερ τὴν ἐμὴν πατρίδα πρὸσ ζέφυρον ἄνεμον κεκλιμένην καὶ τὸν ἥλιον ἐρείδοντα δείλησ ἀπὸ τοῦ Παρνασσοῦ δεχομένην ἐπὶ τὰσ ἀνατολὰσ τραπῆναι λέγουσιν ὑπὸ τοῦ Χαίρωνοσ. ὁ δὲ φυσικὸσ Ἐμπεδοκλῆσ ὄρουσ τινὰ διασφάγα βαρὺν καὶ νοσώδη κατὰ τῶν πεδίων τὸν νότον ἐμπνέουσαν ἐμφράξασ, λοιμὸν ἔδοξεν ἐκκλεῖσαι τῆσ χώρασ. ἐπεὶ τοίνυν ἔστι τινὰ πάθη νοσώδη καὶ βλαβερὰ καὶ χειμῶνα παρέχοντα τῇ ψυχῇ καὶ σκότοσ, ἄριστον μὲν ἐξωθεῖν ταῦτα καὶ καταλύειν εἰσ ἔδαφοσ, αἰθρίαν καὶ φῶσ καὶ πνεῦμα καθαρὸν διδόντασ ἑαυτοῖσ· εἰ δὲ μή, μεταλαμβάνειν γε καὶ μεθαρμόττειν ἁμωσγέπωσ περιάγοντασ ἢ στρέφοντασ, οἱο͂ν εὐθὺσ ἡ πολυπραγμοσύνη φιλομάθειὰ τίσ ἐστιν ἀλλοτρίων κακῶν, οὔτε φθόνου δοκοῦσα καθαρεύειν νόσοσ οὔτε κακοηθείασ τί τἀλλότριον, ἄνθρωπε βασκανώτατε, κακὸν ὀξυδορκεῖσ τὸ δ’ ἴδιον παραβλέπεισ;

μετάθεσ ἔξωθεν καὶ μετάστρεψον εἴσω τὴν πολυπραγμοσύνην· εἰ χαίρεισ κακῶν μεταχειριζόμενοσ ἱστορίαν, ἔχεισ οἴκοι πολλὴν διατριβήν· ὅσσον ὕδωρ κατ’ Ἀλιζόνοσ ἢ δρυὸσ ἀμφὶ πέτηλα, τοσοῦτον πλῆθοσ εὑρήσεισ ἁμαρτημάτων ἐν τῷ βίῳ καὶ παθῶν ἐν τῇ ψυχῇ καὶ παροραμάτων ἐν τοῖσ καθήκουσιν. ὡσ γὰρ ὁ Ξενοφῶν λέγει τοῖσ οἰκονομικοῖσ ἴδιον εἶναι τῶν ἀμφὶ θυσίαν σκευῶν, ἴδιον τῶν ἀμφὶ δεῖπνα τόπον, ἀλλαχοῦ κεῖσθαι τὰ γεωργικά, χωρὶσ τὰ πρὸσ πόλεμον, οὕτω σοὶ τὰ μέν ἐστιν ἀπὸ φθόνου κακὰ κείμενα, τὰ δ’ ἀπὸ ζηλοτυπίασ, τὰ δ’ ἀπὸ δειλίασ, τὰ δ’ ἀπὸ μικρολογίασ·

ταῦτ’ ἔπελθε, ταῦτα ἀναθεώρησον τὰσ εἰσ γειτόνων θυρίδασ καὶ τὰσ παρόδουσ τῆσ πολυπραγμοσύνησ ἔμφραξον, ἑτέρασ δ’ ἄνοιξον εἰσ τὴν ἀνδρωνῖτιν τὴν σεαυτοῦ φερούσασ, εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν, εἰσ τὰσ τῶν θεραπόν τῶν διαίτασ· ἐνταῦθ’ ἔχει διατριβὰσ οὐκ ἀχρήστουσ οὐδὲ κακοήθεισ ἀλλ’ ὠφελίμουσ καὶ σωτηρίουσ τὸ φιλοπευθὲσ τοῦτο καὶ φιλόπραγμον, ἑκάστου πρὸσ ἑαυτὸν λέγοντοσ, πῆ τραπόμην;

τί δ’ ἔρεξα; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION