뜻

1. 기만, 사기, 위선, 눈속임
2. 핑계, 구실, 명목

1. hypocrisy, deception, especially a feigned ignorance
2. An assumed appearance, pretext

예문

• ἤθη δὲ καὶ εἰρωνεῖαι ἐργάζονται, οἱο῀ν ὁπόσα Σωκράτην προσδιαλεγόμενον πεποίηκε καὶ ἀναδιδάσκοντα τοὺς νέους, ὥσπερ αὐτὸν οὐκ εἰδότα, ἀλλ ἀναζητοῦντα μᾶλλον. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 14:1)

  (아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 14:1)

• τῶν δὲ προδοτῶν ἀποδειλιασάντων ὁ μὲν Ἄρατος ἀνεχώρησε λεληθέναι νομίζων, ὁ δὲ Κλεομένης εἰρωνείᾳ χρώμενος ἔγραψε πρὸς αὐτόν, ὡς δὴ παρὰ φίλου πυνθανόμενος ποῦ τῆς νυκτὸς ἐξέλθοι. (Plutarch, Cleomenes, chapter 4 2:1)

  (플루타르코스, Cleomenes, chapter 4 2:1)

• Ἡ μὲν οὖν εἰρωνεία δόξειεν ἂν εἶναι, ὡς τύπῳ λαβεῖν, προσποίησις ἐπὶ χεῖρον πράξεων καὶ λόγων, ὁ δὲ εἴρων τοιοῦτός τις, οἱο῀ς προσελθὼν τοῖς ἐχθροῖς ἐθέλειν λαλεῖν, οὐ μισεῖν: (Theophrastus, Characters, 1:1)

  (테오프라스토스, Characters, 1:1)

• καταφρονητικὸν γὰρ ἡ εἰρωνεία. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 2 25:1)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 25:1)

• ἔστι δ ἡ εἰρωνεία τῆς βωμολοχίας ἐλευθεριώτερον: (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 18 7:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 18 7:2)

• ὁ μὲν μέσος ἀληθής τις καὶ ἡ μεσότης ἀλήθεια λεγέσθω, ἡ δὲ προσποίησις ἡ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἀλαζονεία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν ἀλαζών, ἡ δ ἐπὶ τὸ ἔλαττον εἰρωνεία καὶ εἴρων <ὁ ἔχων>. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 87:1)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 87:1)

유사 형태

• εἰρωνείαν (24)
• εἰρωνείας (6)
• εἰρωνεία (6)
• εἰρωνείᾳ (4)
• εἰρωνεῖαι (1)
• εἰρωνείας>? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록