ἐφυβρίζω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἐφυβρίζω
ἐφυβρίσω
Structure:
ἐπ
(Prefix)
+
ὑβρίζ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to insult over, they used insulting language
- to exult maliciously over
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀρθείσησ δὲ φλογόσ οἱ μὲν πλούσιοι καὶ δανειστικοὶ περιπαθοῦντεσ ἀπῆλθον, ὁ δὲ Ἀγησίλαοσ ὥσπερ ἐφυβρίζων οὐκ ἔφη λαμπρότερον ἑωρακέναι φῶσ οὐδὲ πῦρ ἐκείνου καθαρώτερον. (Plutarch, Agis, chapter 13 3:2)
- ὁ δὲ Βρέννοσ οἱο͂ν ἐφυβρίζων καὶ καταγελῶν ἀποδυσάμενοσ τὴν μάχαιραν ἅμα καὶ τὸν ζωστῆρα προσέθηκε τοῖσ σταθμοῖσ. (Plutarch, Camillus, chapter 28 5:1)
- τῶν γὰρ ἱππικῶν πρότερον ἐν τοῖσ θεάτροισ ἀναμεμιγμένων τοῖσ πολλοῖσ καὶ μετὰ τοῦ δήμου θεωμένων ὡσ ἔτυχε, πρῶτοσ διέκρινεν ἐπὶ τιμῇ τοὺσ ἱππέασ ἀπὸ τῶν ἄλλων πολιτῶν Μᾶρκοσ Ὄθων στρατηγῶν, καὶ διένειμεν ἰδίαν ἐκείνοισ θέαν, ἣν ἔτι καὶ νῦν ἐξαίρετον ἔχουσι, τοῦτο πρὸσ ἀτιμίασ ὁ δῆμοσ ἔλαβε, καὶ φανέντοσ ἐν θεάτρῳ τοῦ Ὄθωνοσ ἐφυβρίζων ἐσύριττεν, οἱ δ’ ἱππεῖσ ὑπέλαβον κρότῳ τὸν ἄνδρα λαμπρῶσ, αὖθισ δὲ ὁ δῆμοσ ἐπέτεινε τὸν συριγμόν, εἶτα ἐκεῖνοι τὸν κρότον. (Plutarch, Cicero, chapter 13 2:1)
- ἐπὶ τούτῳ Καῖσαρ παροξυνθείσ τὴν μὲν ἀρχὴν ἀφείλετο τῶν περὶ τὸν Μάρυλλον, ἐν δὲ τῷ κατηγορεῖν αὐτῶν ἅμα καὶ τὸν δῆμον ἐφυβρίζων πολλάκισ Βρούτουσ τε καὶ Κυμαίουσ ἀπεκάλει τοὺσ ἄνδρασ. (Plutarch, Caesar, chapter 61 5:2)
- Ἀριστοκράτησ, πεντήκοντα καὶ τριακοσίουσ, τὰ δὲ τείχη καθεῖλε, χώραν δὲ πολλὴν ἀποτεμόμενοσ προσένειμε τοῖσ Μεγαλοπολίταισ, ὅσοι δὲ ἦσαν ὑπὸ τῶν τυράννων ἀποδεδειγμένοι πολῖται τῆσ Σπάρτησ, μετῴκιζεν ἅπαντασ ἀπάγων εἰσ Ἀχαϊάν πλὴν τρισχιλίων τούτουσ δὲ ἀπειθοῦντασ καὶ μὴ βουλομένουσ ἀπελθεῖν ἐκ τῆσ Λακεδαίμονοσ ἐπώλησεν, εἶθ’ οἱο͂ν ἐφυβρίζων ἀπὸ τῶν χρημάτων τούτων ἐν Μεγάλῃ πόλει στοὰν ᾠκοδόμησεν. (Plutarch, Philopoemen, chapter 16 4:1)
Synonyms
-
to exult maliciously over
Derived
- ἀνθυβρίζω (to abuse one another, abuse in turn)
- ἀφυβρίζω (to give loose)
- ἐνυβρίζω (to insult or mock, in)
- ἐξυβρίζω (to break out into insolence, to run riot, wax wanton)
- καθυβρίζω (to treat despitefully, to insult or affront wantontly, to wax wanton)
- περιυβρίζω (to treat very ill, to insult wantonly, to be so treated)
- προσυβρίζω (to maltreat besides)
- ὑβρίζω (to wax wanton, run riot, to neigh or bray and prance about)