Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιχαίρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιχαίρω

Structure: ἐπι (Prefix) + χαίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rejoice over, exult over
  2. to rejoice in, joy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχαίρω ἐπιχαίρεις ἐπιχαίρει
Dual ἐπιχαίρετον ἐπιχαίρετον
Plural ἐπιχαίρομεν ἐπιχαίρετε ἐπιχαίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιχαίρω ἐπιχαίρῃς ἐπιχαίρῃ
Dual ἐπιχαίρητον ἐπιχαίρητον
Plural ἐπιχαίρωμεν ἐπιχαίρητε ἐπιχαίρωσιν*
OptativeSingular ἐπιχαίροιμι ἐπιχαίροις ἐπιχαίροι
Dual ἐπιχαίροιτον ἐπιχαιροίτην
Plural ἐπιχαίροιμεν ἐπιχαίροιτε ἐπιχαίροιεν
ImperativeSingular ἐπιχαίρε ἐπιχαιρέτω
Dual ἐπιχαίρετον ἐπιχαιρέτων
Plural ἐπιχαίρετε ἐπιχαιρόντων, ἐπιχαιρέτωσαν
Infinitive ἐπιχαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχαιρων ἐπιχαιροντος ἐπιχαιρουσα ἐπιχαιρουσης ἐπιχαιρον ἐπιχαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχαίρομαι ἐπιχαίρει, ἐπιχαίρῃ ἐπιχαίρεται
Dual ἐπιχαίρεσθον ἐπιχαίρεσθον
Plural ἐπιχαιρόμεθα ἐπιχαίρεσθε ἐπιχαίρονται
SubjunctiveSingular ἐπιχαίρωμαι ἐπιχαίρῃ ἐπιχαίρηται
Dual ἐπιχαίρησθον ἐπιχαίρησθον
Plural ἐπιχαιρώμεθα ἐπιχαίρησθε ἐπιχαίρωνται
OptativeSingular ἐπιχαιροίμην ἐπιχαίροιο ἐπιχαίροιτο
Dual ἐπιχαίροισθον ἐπιχαιροίσθην
Plural ἐπιχαιροίμεθα ἐπιχαίροισθε ἐπιχαίροιντο
ImperativeSingular ἐπιχαίρου ἐπιχαιρέσθω
Dual ἐπιχαίρεσθον ἐπιχαιρέσθων
Plural ἐπιχαίρεσθε ἐπιχαιρέσθων, ἐπιχαιρέσθωσαν
Infinitive ἐπιχαίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχαιρομενος ἐπιχαιρομενου ἐπιχαιρομενη ἐπιχαιρομενης ἐπιχαιρομενον ἐπιχαιρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνὴρ ἄφρων ἐπικροτεῖ καὶ ἐπιχαίρει ἑαυτῷ, ὡσ καὶ ὁ ἐγγυώμενοσ ἐγγύῃ τῶν ἑαυτοῦ φίλων. (Septuagint, Liber Proverbiorum 17:20)
  • μηδεὶσ ἐπιχαιρέτω μοι τῇ χήρᾳ καὶ καταλειφθείσῃ ὑπὸ πολλῶν. ἠρημώθην διὰ τὰσ ἁμαρτίασ τῶν τέκνων μου, διότι ἐξέκλιναν ἐκ νόμου Θεοῦ, (Septuagint, Liber Baruch 4:12)
  • τοὺσ δ’ ἀνθρώπουσ ἐπιχαίρειν. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, anapests13)
  • μετ’ ὀλίγον δὲ τελευτήσαντοσ Ἡφαιστίωνοσ περιπαθῶν ὁ βασιλεύσ καὶ πᾶσιν οὓσ ἐδόκει ζῶντι μὲν ἐκείνῳ φθονεῖν ἐπιχαίρειν δὲ τεθνηκότι τραχέωσ ὁμιλῶν καὶ χαλεπὸσ ὢν, μάλιστα τὸν Εὐμενῆ δι’ ὑποψίασ εἶχε, καὶ προὔφερε πολλάκισ τὰσ διαφορὰσ καὶ λοιδορίασ ἐκείνασ. (Plutarch, chapter 2 4:2)
  • οὐ γὰρ ἄλλα δήπου, ταῦτα δ’ αὐτὰ τοὺσ κακοὺσ εἰκόσ ἐστιν ἑαυτοῖσ διακελευομένουσ καὶ παρεγγυῶντασ ἐπιχαίρειν τοῖσ παρανομήμασιν, ὡσ τῆσ ἀδικίασ τὸν μὲν καρπὸν εὐθὺσ ὡραῖον καὶ προῦπτον ἀποδιδούσησ, τὴν δὲ τιμωρίαν ὀψὲ καὶ πολὺ τῆσ ἀπολαύσεωσ καθυστεροῦσαν. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 214)
  • Τελαμώνιε παῖ, τῆσ ἀμφιρύτου Σαλαμῖνοσ ἔχων βάθρον ἀγχιάλου, σὲ μὲν εὖ πράσσοντ’ ἐπιχαίρω· (Sophocles, Ajax, episode, anapests1)

Synonyms

  1. to rejoice over

  2. to rejoice in

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION