- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιχαίρω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: epichairō

Principal Part: ἐπιχαίρω

Structure: ἐπι (Prefix) + χαίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rejoice over, exult over
  2. to rejoice in, joy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχαίρω ἐπιχαίρεις ἐπιχαίρει
Dual ἐπιχαίρετον ἐπιχαίρετον
Plural ἐπιχαίρομεν ἐπιχαίρετε ἐπιχαίρουσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐπιχαίρω ἐπιχαίρῃς ἐπιχαίρῃ
Dual ἐπιχαίρητον ἐπιχαίρητον
Plural ἐπιχαίρωμεν ἐπιχαίρητε ἐπιχαίρωσι(ν)
OptativeSingular ἐπιχαίροιμι ἐπιχαίροις ἐπιχαίροι
Dual ἐπιχαίροιτον ἐπιχαιροίτην
Plural ἐπιχαίροιμεν ἐπιχαίροιτε ἐπιχαίροιεν
ImperativeSingular ἐπιχαίρε ἐπιχαιρέτω
Dual ἐπιχαίρετον ἐπιχαιρέτων
Plural ἐπιχαίρετε ἐπιχαιρόντων, ἐπιχαιρέτωσαν
Infinitive ἐπιχαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχαιρων ἐπιχαιροντος ἐπιχαιρουσα ἐπιχαιρουσης ἐπιχαιρον ἐπιχαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιχαίρομαι ἐπιχαίρει, ἐπιχαίρῃ ἐπιχαίρεται
Dual ἐπιχαίρεσθον ἐπιχαίρεσθον
Plural ἐπιχαιρόμεθα ἐπιχαίρεσθε ἐπιχαίρονται
SubjunctiveSingular ἐπιχαίρωμαι ἐπιχαίρῃ ἐπιχαίρηται
Dual ἐπιχαίρησθον ἐπιχαίρησθον
Plural ἐπιχαιρώμεθα ἐπιχαίρησθε ἐπιχαίρωνται
OptativeSingular ἐπιχαιροίμην ἐπιχαίροιο ἐπιχαίροιτο
Dual ἐπιχαίροισθον ἐπιχαιροίσθην
Plural ἐπιχαιροίμεθα ἐπιχαίροισθε ἐπιχαίροιντο
ImperativeSingular ἐπιχαίρου ἐπιχαιρέσθω
Dual ἐπιχαίρεσθον ἐπιχαιρέσθων
Plural ἐπιχαίρεσθε ἐπιχαιρέσθων, ἐπιχαιρέσθωσαν
Infinitive ἐπιχαίρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιχαιρομενος ἐπιχαιρομενου ἐπιχαιρομενη ἐπιχαιρομενης ἐπιχαιρομενον ἐπιχαιρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνὴρ ἄφρων ἐπικροτεῖ καὶ ἐπιχαίρει ἑαυτῷ, ὡς καὶ ὁ ἐγγυώμενος ἐγγύῃ τῶν ἑαυτοῦ φίλων. (Septuagint, Liber Proverbiorum 17:20)
  • μηδεὶς ἐπιχαιρέτω μοι τῇ χήρᾳ καὶ καταλειφθείσῃ ὑπὸ πολλῶν. ἠρημώθην διὰ τὰς ἁμαρτίας τῶν τέκνων μου, διότι ἐξέκλιναν ἐκ νόμου Θεοῦ, (Septuagint, Liber Baruch 4:12)
  • τοὺς δ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν. (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene, anapests13)
  • μετ ὀλίγον δὲ τελευτήσαντος Ἡφαιστίωνος περιπαθῶν ὁ βασιλεύς καὶ πᾶσιν οὓς ἐδόκει ζῶντι μὲν ἐκείνῳ φθονεῖν ἐπιχαίρειν δὲ τεθνηκότι τραχέως ὁμιλῶν καὶ χαλεπὸς ὢν, μάλιστα τὸν Εὐμενῆ δι ὑποψίας εἶχε, καὶ προὔφερε πολλάκις τὰς διαφορὰς καὶ λοιδορίας ἐκείνας. (Plutarch, chapter 2 4:2)
  • οὐ γὰρ ἄλλα δήπου, ταῦτα δ αὐτὰ τοὺς κακοὺς εἰκός ἐστιν ἑαυτοῖς διακελευομένους καὶ παρεγγυῶντας ἐπιχαίρειν τοῖς παρανομήμασιν, ὡς τῆς ἀδικίας τὸν μὲν καρπὸν εὐθὺς ὡραῖον καὶ προῦπτον ἀποδιδούσης, τὴν δὲ τιμωρίαν ὀψὲ καὶ πολὺ τῆς ἀπολαύσεως καθυστεροῦσαν. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 214)
  • Τελαμώνιε παῖ, τῆς ἀμφιρύτου Σαλαμῖνος ἔχων βάθρον ἀγχιάλου, σὲ μὲν εὖ πράσσοντ ἐπιχαίρω: (Sophocles, Ajax, episode, anapests1)

Synonyms

  1. to rejoice over

  2. to rejoice in

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION