- οἶμαι δέ σε καὶ τῶν ἐπὶ τῆσ σκηνῆσ πολλάκισ ἑωρακέναι τοὺσ τραγικοὺσ ὑποκριτὰσ τούτουσ πρὸσ τὰσ χρείασ τῶν δραμάτων ἄρτι μὲν Κρέοντασ, ἐνίοτε δὲ Πριάμουσ γιγνομένουσ ἢ Ἀγαμέμνονασ, καὶ ὁ αὐτόσ, εἰ τύχοι, μικρὸν ἔμπροσθεν μάλα σεμνῶσ τὸ τοῦ Κέκροποσ ἢ Ἐρεχθέωσ σχῆμα μιμησάμενοσ μετ’ ὀλίγον οἰκέτησ προῆλθεν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ κεκελευσμένοσ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 16:8)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 16:8)
- ἀλλ’ ἐκεῖνο, ὦ ἑταῖρε ‐ ἤδη τραγικοὺσ ἢ καὶ νὴ Δία κωμικοὺσ φαύλουσ ἑώρακασ ὑποκριτάσ, τῶν συριττομένων λέγω τούτων καὶ διαφθειρόντων τὰ ποιήματα καὶ τὸ τελευταῖον ἐκβαλλομένων, καίτοι τῶν δραμάτων πολλάκισ εὖ ἐχόντων τε καὶ νενικηκότων; (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 8:4)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 8:4)
- ἀλλ’, ὦ γενναιότατε φιλοσόφων Τιμόκλεισ, εἰ ταῦτα ποιοῦντεσ οἱ τραγῳδοὶ πεπείκασί σε, ἀνάγκη δυοῖν θάτερον, ἤτοι Πῶλον καὶ Ἀριστόδημον καὶ Σάτυρον ἡγεῖσθαί σε θεοὺσ εἶναι τότε ἢ τὰ πρόσωπα τῶν θεῶν αὐτὰ καὶ τοὺσ ἐμβάτασ καὶ τοὺσ ποδήρεισ χιτῶνασ καὶ χλαμύδασ καὶ χειρῖδασ καὶ προγαστρίδια καὶ τἆλλα οἷσ ἐκεῖνοι σεμνύνουσι τὴν τραγῳδίαν, ὅπερ καὶ γελοιότατον ἐπεὶ καθ’ ἑαυτὸν ὁπόταν ὁ Εὐριπίδησ, μηδὲν ἐπειγούσησ τῆσ χρείασ τῶν δραμάτων, τὰ δοκοῦντὰ οἱ λέγῃ, ἀκούσῃ αὐτοῦ τότε παρρησιαζομένου, ὁρᾷσ τὸν ὑψοῦ τόνδ’ ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχονθ’ ὑγραῖσ ἐν ἀγκάλαισ ; (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 41:4)
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 41:4)
- "εἰ οὖν πρὸσ τὰ πρῶτα τῶν Μενάνδρου δραμάτων τὰ μέσα καὶ τὰ τελευταῖα παραβάλοι τισ, ἐξ αὐτῶν ἐπιγνώσεται, ὅσα ἔμελλεν, εἰ ἐπεβίω, καὶ τούτοισ ἕτερα προσθήσειν. (Plutarch, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 26)
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 26)
- κέχρηται δὲ καὶ Ἐπίχαρμοσ ὁ Συρακόσιοσ ἔν τισι τῶν δραμάτων ἐπ’ ὀλίγον καὶ Κρατῖνοσ ὁ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιητὴσ ἐν Εὐνείδαισ καὶ τῶν κατ’ αὐτὸν Ἡγήμων ὁ Θάσιοσ, ὃν ἐκάλουν Φακῆν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 55 2:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 55 2:2)