- τιμᾶται δὲ παρὰ Λαμψακηνοῖσ ὁ Πρίηποσ ὁ αὐτὸσ ὢν τῷ Διονύσῳ, ἐξ ἐπιθέτου καλούμενοσ οὕτωσ, ὡσ Θρίαμβοσ καὶ Διθύραμβοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 54 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 54 1:4)
- οἱ δέ γε διθυραμβοποιοὶ καὶ τοὺσ τρόπουσ μετέβαλλον Δωρίουσ τε καὶ Φρυγίουσ καὶ Λυδίουσ ἐν τῷ αὐτῷ ᾄσματι ποιοῦντεσ, καὶ τὰσ μελῳδίασ ἐξήλλαττον τότε μὲν ἐναρμονίουσ ποιοῦντεσ, τότε δὲ χρωματικάσ, τότε δὲ διατόνουσ, καὶ τοῖσ ῥυθμοῖσ κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἐνεξουσιάζοντεσ διετέλουν, οἵ γε δὴ κατὰ Φιλόξενον καὶ Τιμόθεον καὶ Τελεστήν, ἐπεὶ παρά γε τοῖσ ἀρχαίοισ τεταγμένοσ ἦν καὶ ὁ διθύραμβοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1915)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1915)
- ἀρχέτω δὲ Πίνδαροσ, καὶ τούτου διθύραμβόσ τισ οὗ ἐστιν ἀρχή· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2220)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2220)
- οὐκ ἔστι διθύραμβοσ ὅκχ’ ὕδωρ πίῃσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 24 4:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 24 4:3)
- <δηλοῖ δ’ ἡ ποίησισ,> οἱο͂ν ὁ διθύραμβοσ ὁμολογουμένωσ εἶναι δοκεῖ Φρύγιον. (Aristotle, Politics, Book 8 122:1)
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 122:1)