헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι ὅταν οἱ μὲν σοφισταὶ μηδὲν τῶν ἐν Αἵδου κολαζομένων διαφέρωσιν, οἱ δὲ ῥήτορεσ χείρουσ ἔτι τούτων ὦσι, καὶ μηδὲν αὖ τῶν μαγείρων οὗτοι σεμνότεροι, κωμῳδίαν δὲ καὶ τραγῳδίαν μὴ οὐδὲ διδάσκειν δέῃ τὸ παράπαν, ἀλλ’ ἐκκηρύττειν ἐκ τῆσ ἀγαθῆσ πόλεωσ, ὁ δὲ διθύραμβοσ κολακεία τισ ᾖ, φαῦλον δ’ οἱ χοροὶ, κἂν παιᾶνασ ᾄδωσιν, Ὅμηρον δὲ εἰσαλείψαντεσ ἐκπέμπωμεν ὡσ οὐκ ἐπιτήδειον συνεῖναι τοῖσ νέοισ, ἀλλὰ ὄντα γόητα καὶ τοῦ πρὸσ ἡδονὴν θηρευτὴν, πάντεσ δ’ ὦσι τοῦ μηδενὸσ ἄξιοι, οὐ φροῦδα τὰ τῶν Ἑλλήνων πράγματα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 177:2)
καίτοι εἰ καθάπαξ αἰσχρὸν ὁ διθύραμβοσ καὶ ἀγεννὲσ καὶ ἀνελεύθερον, τί σὺ ποιεῖσ διθυράμβουσ, εἰ δὲ μὴ, μιμεῖ γε, καὶ ταῦτ’ εἰσ τοὺσ πεζοὺσ τελεῖν ταχθείσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 180:11)
<δηλοῖ δ’ ἡ ποίησισ,> οἱο͂ν ὁ διθύραμβοσ ὁμολογουμένωσ εἶναι δοκεῖ Φρύγιον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 122:1)
τιμᾶται δὲ παρὰ Λαμψακηνοῖσ ὁ Πρίηποσ ὁ αὐτὸσ ὢν τῷ Διονύσῳ, ἐξ ἐπιθέτου καλούμενοσ οὕτωσ, ὡσ Θρίαμβοσ καὶ Διθύραμβοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 54 1:4)
οὐκ ἔστι διθύραμβοσ ὅκχ’ ὕδωρ πίῃσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 24 4:3)
ἀλλὰ ἅτε διθύραμβοσ ὢν ὁ Διόνυσοσ καὶ ὑπὸ κεραυνοῦ καὶ βροντῆσ γενόμενοσ, ὥσ φασιν οἱ ποιηταί, τοὺσ ἀμαθέστερον χρωμένουσ ἀτεχνῶσ πυρὸσ πίμπλησι καὶ τῷ ὄντι πολλοὺσ αὐτῶν ἐμβροντήτουσ ἐποίησεν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΣΥΜΠΟΣΙΩΙ. 4:2)
οἱ δέ γε διθυραμβοποιοὶ καὶ τοὺσ τρόπουσ μετέβαλλον Δωρίουσ τε καὶ Φρυγίουσ καὶ Λυδίουσ ἐν τῷ αὐτῷ ᾄσματι ποιοῦντεσ, καὶ τὰσ μελῳδίασ ἐξήλλαττον τότε μὲν ἐναρμονίουσ ποιοῦντεσ, τότε δὲ χρωματικάσ, τότε δὲ διατόνουσ, καὶ τοῖσ ῥυθμοῖσ κατὰ πολλὴν ἄδειαν ἐνεξουσιάζοντεσ διετέλουν, οἵ γε δὴ κατὰ Φιλόξενον καὶ Τιμόθεον καὶ Τελεστήν, ἐπεὶ παρά γε τοῖσ ἀρχαίοισ τεταγμένοσ ἦν καὶ ὁ διθύραμβοσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1915)
ἀρχέτω δὲ Πίνδαροσ, καὶ τούτου διθύραμβόσ τισ οὗ ἐστιν ἀρχή·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2220)
Θεσπιέων δὲ εὐδοκίμεε μάλιστα τῷ οὔνομα ἦν Διθύραμβοσ Ἁρματίδεω.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 227 2:3)
καὶ τούτῳ δὴ τὸ ἐναντίον ἦν ᾠδῆσ ἕτερον εἶδοσ ‐ θρήνουσ δέ τισ ἂν αὐτοὺσ μάλιστα ἐκάλεσεν ‐ καὶ παίωνεσ ἕτερον, καὶ ἄλλο, Διονύσου γένεσισ οἶμαι, διθύραμβοσ λεγόμενοσ.
(플라톤, Laws, book 3 145:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION