Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δισύλλαβος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δισύλλαβος δισύλλαβον

Structure: δισυλλαβ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: sullabh/

Sense

  1. of two syllables

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δισύλλαβος δισύλλαβον
Genitive δισυλλάβου δισυλλάβου
Dative δισυλλάβῳ δισυλλάβῳ
Accusative δισύλλαβον δισύλλαβον
Vocative δισύλλαβε δισύλλαβον
DualN/A/V δισυλλάβω δισυλλάβω
G/D δισυλλάβοιν δισυλλάβοιν
PluralNominative δισύλλαβοι δισύλλαβα
Genitive δισυλλάβων δισυλλάβων
Dative δισυλλάβοις δισυλλάβοις
Accusative δισυλλάβους δισύλλαβα
Vocative δισύλλαβοι δισύλλαβα
Positive Comparative Superlative
Adjective δισύλλαβος δισυλλάβου δισυλλαβώτερος δισυλλαβωτέρου δισυλλαβώτατος δισυλλαβωτάτου
Adverb δισυλλάβως δισυλλαβώτερον δισυλλαβώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔ φασιν, ὦ Στοά, συνιέναι οἱ δικασταὶ τὰ δισύλλαβα ταῦτα ἐρωτήματα· (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 22:10)
  • πρῶτον μὲν ἐν τοῖσ δυσὶ στίχοισ οἷσ ἀνακυλίει τὴν πέτραν, ἔξω δυεῖν ῥημάτων τὰ λοιπὰ τῆσ λέξεωσ μόρια πάντ’ ἐστὶν ἤτοι δισύλλαβα ἢ μονοσύλλαβα· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2026)
  • ἐν ὀνόματι δέ, οἱο͂ν ἐροῦμεν ὀνόματα ἁπλᾶ ἢ σύνθετα δισύλλαβα, οὗ μορφή τισ ἐμφαίνεται τραγικὴ ἢ πάλιν ταπεινή, ἢ ἄθεα ὀνόματα, οἱο͂ν Κλεώνυμοσ, ἢ θεοφόρα, οἱο͂ν Διονύσιοσ, καὶ τοῦτο ἤτοι ἐξ ἑνὸσ θεοῦ ἢ πλεόνων, οἱο͂ν Ἑρμαφρόδιτοσ ἢ ἀπὸ Διὸσ ἄρχεσθαι, Διοκλῆσ, ἢ Ἑρμοῦ, Ἑρμόδωροσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 69 4:2)

Synonyms

  1. of two syllables

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION