- ὁ Δημοσθένης ἀνθρωπάριον ἐκ συλλαβῶν καὶ γλώσσης συγκείμενον. (Demades, On the Twelve Years, 51:1)
(데마데스, On the Twelve Years, 51:1)
- οὐ γάρ, οἶμαι, χρὴ παρὰ τῶν ποιητῶν ἐς τὸ λεπτότατον ἀκριβολογουμένους ἀπαιτεῖν κατὰ συλλαβὴν ἑκάστην ἐντελῆ πάντως τὰ εἰρημένα, κἂν εἴ τι ἐν τῷ τῆς ποιήσεως δρόμῳ παραρρυὲν λάθῃ, πικρῶς τοῦτο ἐξετάζειν, ἀλλ᾿ εἰδέναι ὅτι πολλὰ ἡμεῖς καὶ τῶν μέτρων ἕνεκα καὶ τῆς εὐφωνίας ἐπεμβάλλομεν: (Lucian, 8:2)
(루키아노스, 8:2)
- καὶ γὰρ τὸ βυβλίον ἢν αὐτοῦ λάβωμεν, μέχρι τῆς ἐσχάτης συλλαβῆς ἀγάμεθα καὶ ἀεὶ τὸ πλέον ἐπιζητοῦμεν. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 11:4)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 11:4)
- ἐπ Ἀττικὴν δὲ ἦλθε καὶ ἐκ μέσης αὐτῆς ἀνήρπασεν ἀνόμως Ὑμησσὸν ^ ὁρώντων ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων συλλαβῶν. (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 8:5)
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 8:5)
- ἐνταῦθά μοι οὐχ εἷς, ὥσπερ τῷ Ἀναχάρσιδι, καὶ οὗτος βάρβαρος, ὁ Τόξαρις, ἀλλὰ πολλοί, μᾶλλον δὲ πάντες τὰ αὐτὰ μόνον οὐ ταῖς αὐταῖς συλλαβαῖς ἔλεγον: (Lucian, Scytha 21:1)
(루키아노스, Scytha 21:1)
- πτέρυξ τερπομένων νεέλασα, ἐὰν συλλάβῃ ἀσίδα καὶ νέσσα. (Septuagint, Liber Iob 39:13)
(70인역 성경, 욥기 39:13)
- πῶς οὖν οὐκ ἔμελλεν ἄνθρωπος ψόφον ὅπλων φοβεῖσθαι καὶ σύρρηγμα φαλάγγων ὁ φοβούμενος φωνῆεν φωνήεντι συγκροῦσαι καὶ συλλαβῇ τὸ ἰσόκωλον ἐνδεὲς ἐξενεγκεῖν· (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 8 3:1)
(플루타르코스, De gloria Atheniensium, section 8 3:1)
- πῶς οὖν οὐκ ἔμελλεν ἄνθρωπος ψόφον ὅπλων φοβεῖσθαι καὶ σύρρηγμα φάλαγγος ὁ φοβούμενος φωνῆεν φωνήεντι συγκροῦσαι καὶ συλλαβῇ τὸ ἰσόκωλον ἐνδεὲς ἐξενεγκεῖν· (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 8 9:1)
(플루타르코스, De gloria Atheniensium, section 8 9:1)
- ἐπειδὰν γὰρ συλλάβῃ τὸ ἔμβρυον, παχύνεται ἡ κνήμη, καὶ χρόνῳ ὕστερον ἀνατεμόντες ἐξάγουσι νεκρά, θέντες δ αὐτὰ πρὸς τὸν ἄνεμον κεχηνότα ζῳοποιοῦσιν. (Lucian, Verae Historiae, book 1 22:4)
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 22:4)
- συνέπεμψε δέ μοι ὁ Ῥαδάμανθυς τὸν πορθμέα Ναύπλιον, ἵν ἐὰν καταχθῶμεν ἐς τὰς νήσους, μηδεὶς ἡμᾶς συλλάβῃ ἅτε κατ ἄλλην ἐμπορίαν καταπλέοντας. (Lucian, Verae Historiae, book 2 29:3)
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 29:3)
