헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δὲ ὡσ ἐκ τοῦ μέρουσ τὸ εἶδοσ, οἱο͂ν ἅνθρωποσ ἐκ τοῦ δίποδοσ καὶ ἡ συλλαβὴ ἐκ τοῦ στοιχείου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 229:1)
καίτοι διαιρεῖται καὶ ὁ κύκλοσ εἰσ τὰ τμήματα ὥσπερ καὶ ἡ συλλαβὴ εἰσ τὰ στοιχεῖα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 137:1)
ἐπεὶ δὲ τὸ ἔκ τινοσ σύνθετον οὕτωσ ὥστε ἓν εἶναι τὸ πᾶν, ἂν μὴ ὡσ σωρὸσ ἀλλ’ ὡσ ἡ συλλαβή ‐ ἡ δὲ συλλαβὴ οὐκ ἔστι τὰ στοιχεῖα, οὐδὲ τῷ <βα> ταὐτὸ τὸ <β> καὶ <α>, οὐδ’ ἡ σὰρξ πῦρ καὶ γῆ διαλυθέντων γὰρ τὰ μὲν οὐκέτι ἔστιν, οἱο͂ν ἡ σὰρξ καὶ ἡ συλλαβή, τὰ δὲ στοιχεῖα ἔστι, καὶ τὸ πῦρ καὶ ἡ γῆ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 266:1)
ἔστιν ἄρα τι ἡ συλλαβή, οὐ μόνον τὰ στοιχεῖα τὸ φωνῆεν καὶ ἄφωνον ἀλλὰ καὶ ἕτερόν τι, καὶ ἡ σὰρξ οὐ μόνον πῦρ καὶ γῆ ἢ τὸ θερμὸν καὶ ψυχρὸν ἀλλὰ καὶ ἕτερόν τι ‐ εἰ τοίνυν ἀνάγκη κἀκεῖνο ἢ στοιχεῖον ἢ ἐκ στοιχείων εἶναι, εἰ μὲν στοιχεῖον, πάλιν ὁ αὐτὸσ ἔσται λόγοσ ἐκ τούτου γὰρ καὶ πυρὸσ καὶ γῆσ ἔσται ἡ σὰρξ καὶ ἔτι ἄλλου, ὥστ’ εἰσ ἄπειρον βαδιεῖται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 267:1)
οὐ φαίνεται δὴ ζητοῦσιν ἡ συλλαβὴ ἐκ τῶν στοιχείων οὖσα καὶ συνθέσεωσ, οὐδ’ ἡ οἰκία πλίνθοι τε καὶ σύνθεσισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 35:1)
καὶ ἐν παντὶ ἔστι τι ἕτερον ὑποκείμενον, οἱο͂ν ἐν ἁρμονίᾳ δίεσισ, ἐν δὲ μεγέθει δάκτυλοσ ἢ ποὺσ ἤ τι τοιοῦτον, ἐν δὲ ῥυθμοῖσ βάσισ ἢ συλλαβή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 14:2)
ἀλλὰ συνθέσει, ὥσπερ συλλαβή;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 112:2)
ἐν συλλαβῇ δὲ λέγονται γρῖφοι, οἰο͂ν ἐροῦμεν ἔμμετρον ὁτιδήποτε οὗ ἡγεῖται βα, οἱο͂ν βασιλεύσ, ἢ ὧν ἔχει τελευτὴν τὸ ναξ, ὡσ Καλλιάναξ, ἢ ὧν τὸν λέοντα καθηγεῖσθαι, οἱο͂ν Λεωνίδησ, ἢ ἔμπαλιν τελικὸν εἶναι, οἱο͂ν Θρασυλέων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 69 4:1)
ὑποδέχομαι δ’ ὑμῖν, ἐὰν θεὸσ συλλάβῃ, πολλὰσ καὶ καλὰσ δώσειν ὡφελείασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 11 3:4)
τῇ μέσῃ συλλαβῇ τὴν τρίτην ὁμότονον ἔχει, ἀμηχάνου ὄντοσ ἓν ὄνομα δύο λαβεῖν ὀξείασ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1135)
ὁμολογεῖται δὴ βραχεῖα εἶναι συλλαβή, ἣν ποιεῖ φωνῆεν γράμμα βραχὺ τὸ ο, ὡσ λέγεται ὁδόσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 156)
μένει μὲν ἔτι βραχεῖα ἡ συλλαβή, πλὴν οὐχ ὁμοίωσ ἀλλ’ ἕξει τινὰ παραλλαγὴν ἀκαρῆ παρὰ τὴν προτέραν.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 158)
τρίτον ἔτι γράμμα τῇ αὐτῇ συλλαβῇ προστεθήτω τὸ σ καὶ γενέσθω στρόφοσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1511)
ἡ γὰρ ἐκ τοῦ η γινομένη συλλαβὴ μακρὰ τὴν φύσιν οὖσα τεττάρων γραμμάτων προσθήκαισ παραυξηθεῖσα τριῶν μὲν προταττομένων, ἑνὸσ δὲ ὑποταττομένου, καθ’ ἣν λέγεται σπλήν, μείζων ἂν δήπου λέγοιτο εἶναι τῆσ προτέρασ ἐκείνησ τῆσ μονογραμμάτου·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1515)
ἀρκεῖ γὰρ ὅσον εἰσ τὴν παροῦσαν ὑπόθεσιν ἡρ́μοττεν εἰρῆσθαι, ὅτι διαλλάττει καὶ βραχεῖα συλλαβὴ βραχείασ καὶ μακρὰ μακρᾶσ καὶ οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει δύναμιν οὔτ’ ἐν λόγοισ ψιλοῖσ οὔτ’ ἐν ποιήμασιν ἢ μέλεσιν διὰ μέτρων ἢ ῥυθμῶν κατασκευαζομένοισ πᾶσα βραχεῖα καὶ πᾶσα μακρά.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1518)

SEARCH

MENU NAVIGATION