Ancient Greek-English Dictionary Language

δίδυμος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δίδυμος δίδυμη δίδυμον

Structure: διδυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: redupl. from du/o

Sense

  1. double, twofold, twain
  2. twin, twins

Examples

  • τῇ μὲν δίδυμον χθονὸσ Εὐρώπησ μέγαν ἠδ̓ Ἀσίασ τέρμονα Φᾶσιν. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 19 4:1)
  • πρόσαγε χορόν, ἔπαγε <δὲ> Χάριτασ, ἐπὶ δὲ κάλεσον Ἄρτεμιν, ἐπὶ δὲ δίδυμον ἀγέχορον Ιἤιον εὔφρον’, ἐπὶ δὲ Νύσιον, ὃσ μετὰ μαινάσι Βάκχιοσ ὄμμασι δαίεται, Δία τε πυρὶ φλεγόμενον, ἐπί τε πότνιαν ἄλοχον ὀλβίαν· (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric1)
  • εἰ δὲ θεοῖσ ἦν ξύνεσισ καὶ σοφία κατ’ ἄνδρασ, δίδυμον ἂν ἥβαν ἔφερον φανερὸν χαρακτῆρ’ ἀρετᾶσ ὅσοισιν μέτα, κατθανόντεσ τ’ εἰσ αὐγὰσ πάλιν ἁλίου δισσοὺσ ἂν ἔβαν διαύλουσ, ἁ δυσγένεια δ’ ἁπλοῦν ἂν εἶχεν ζόασ βίοτον, καὶ τῷδ’ ἦν τούσ τε κακοὺσ ἂν γνῶναι καὶ τοὺσ ἀγαθούσ, ἴσον ἅτ’ ἐν νεφέλαισιν ἄ‐ στρων ναύταισ ἀριθμὸσ πέλει. (Euripides, Heracles, choral, antistrophe 11)
  • οὐ μὲν γὰρἀπειθὴσ, κατὰ Πίνδαρον, οὐδὲ δίδυμον στρέφουσα πηδάλιον, ἀλλὰ μᾶλλον εὐνομίασ καὶ Πειθοῦσ ἀδελφὰ καὶ Προμαθείασ θυγάτηρ, ὡσ γενεαλογεῖ Ἀλκμάν. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 4 2:3)
  • "ἕκαστον ἡμῶν δίδυμον εἶναι καὶ διφυᾶ καὶ διττόν· (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 44 7:1)

Synonyms

  1. double

  2. twin

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION