- τίσ γὰρ ἀπὸ δείπνου ποτὲ ἀπῆλθεν κλαίων, ὥσπερ τινὰσ ἐκ τῶν διδασκάλων ὁρῶμεν, τίσ δ’ ἐπὶ δεῖπνον ἀπιὼν ὤφθη σκυθρωπόσ, ὥσπερ οἱ εἰσ διδασκαλεῖα φοιτῶντεσ; (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 13:6)
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 13:6)
- καὶ ἔμελλέν γε ἐκεῖνοσ περὶ ὀρχηστικὴν οὐ μετρίωσ σπουδάσεσθαι, ὅσ γε καὶ τὰ μικρὰ οὐκ ὤκνει μανθάνειν, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὰ διδασκαλεῖα τῶν αὐλητρίδων ἐφοίτα καὶ παρ’ ἑταίρασ γυναικὸσ οὐκ ἀπηξίου σπουδαῖόν τι ἀκούειν, τῆσ Ἀσπασίασ. (Lucian, De saltatione, (no name) 25:2)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 25:2)
- ἄρτι μὲν ἐπεπαύμην εἰσ τὰ διδασκαλεῖα φοιτῶν ἤδη τὴν ἡλικίαν πρόσηβοσ ὤν, ὁ δὲ πατὴρ ἐσκοπεῖτο μετὰ τῶν φίλων ὅ τι καὶ διδάξαιτό με. (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 1:1)
(루키아노스, Somnium sive vita Luciani, (no name) 1:1)
- ὁ λέγων λειχῆνοσ ἰατρικὴν εἶναι καὶ παρωνυχίασ, πλευρίτιδοσ δὲ καὶ πυρετοῦ καὶ φρενίτιδοσ μὴ εἶναι, τί διαφέρει τοῦ λέγοντοσ ὅτι τῶν μικρῶν καὶ παιδικῶν καθηκόντων εἰσὶ διδασκαλεῖα καὶ λόγοι καὶ ὑποθῆκαι, τῶν δὲ μεγάλων καὶ τελείων ἄλογοσ τριβὴ καὶ περίπτωσίσ ἐστιν; (Plutarch, An virtus doceri possit, section 32)
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 32)
- ὁ λέγων λειχῆνοσ ἰατρικὴν εἶναι καὶ παρωνυχίασ, πλευρίτιδοσ δὲ καὶ πυρετοῦ καὶ φρενίτιδοσ μὴ εἶναι, τί διαφέρει τοῦ λέγοντοσ ὅτι τῶν μικρῶν καὶ παιδικῶν καθηκόντων εἰσὶ διδασκαλεῖα καὶ λόγοι καὶ ὑποθῆκαι, τῶν δὲ μεγάλων καὶ τελείων ἄλογοσ τριβὴ καὶ περίπτωσίσ ἔστιν; (Plutarch, An virtus doceri possit, section 32)
(플루타르코스, An virtus doceri possit, section 32)
- μηδένα μᾶλλον αἰδεῖσθαι τῆσ γυναικόσ, ὡσ τὸν θάλαμον αὐτῇ διδασκαλεῖον εὐταξίασ ἢ ἀκολασίασ γενησόμενον. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 47 2:1)
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 47 2:1)
- τὸ διδασκαλεῖον ἡμεῖσ σῴζομεν τὸ Σίκωνοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 22 1:8)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 22 1:8)
- ὀνομάτων καὶ τῶν πραγμάτων τὰ δραματικὰ καὶ πανηγυρικὰ κηφήνων βοτάνην σοφιστιώντων ἡγούμενον ἐᾶν, αὐτὸν δὲ τῇ προσοχῇ καταδυόμενον εἰσ τὸν νοῦν τοῦ λόγου καὶ τὴν διάθεσιν τοῦ λέγοντοσ ἕλκειν ἀπ’ αὐτῆσ τὸ χρήσιμον καὶ ὠφέλιμον, μεμνημένον ὡσ οὐκ εἰσ θέατρον οὐδ’ ᾠδεῖον ἀλλ’ εἰσ σχολὴν καὶ διδασκαλεῖον ἀφῖκται, τῷ λόγῳ τὸν βίον ἐπανορθωσόμενοσ. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 8 4:1)
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 8 4:1)
- καὶ γὰρ οἱ τὰσ γενεαλογίασ ἐξενέγκαντεσ καὶ οἱ τὰσ τοπικὰσ ἱστορίασ πραγματευσάμενοι καὶ οἱ τὰ φυσικὰ φιλοσοφήσαντεσ καὶ οἱ τῶν ἠθικῶν διαλόγων ποιηταί, ὧν ἦν τὸ Σωκρατικὸν διδασκαλεῖον πᾶν ἔξω Πλάτωνοσ, καὶ οἱ τοὺσ δημηγορικοὺσ ἢ δικανικοὺσ συνταττόμενοι λόγουσ ὀλίγου δεῖν πάντεσ ταύτησ ἐγένοντο τῆσ προαιρέσεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 2 1:1)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 2 1:1)
- πάνυ γὰρ εὐήθεσ ἄλλο τι ζητεῖν ὑποκρίσεωσ διδασκαλεῖον, ἀφέντασ τὴν ἀλήθειαν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 54 1:4)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 54 1:4)