Ancient Greek-English Dictionary Language

διατείχισμα

Third declension Noun; Neuter Transliteration:

Principal Part: διατείχισμα

Structure: διατειχισματ (Stem)

Etym.: from diateixi/zw

Sense

  1. a place walled off and fortified

Examples

  • οὐκοῦν ἐπειδὴ τοιαύτη ἐκείνη, ἀφῃρήσθω μὲν ἤδη τὸ διατείχισμα, περιβάλλωμεν δὲ ἀλλήλουσ καὶ φιλῶμεν καὶ ἀληθῶσ συνῶμεν· (Lucian, Dialogi meretricii, 4:5)
  • κατὰ τάδε συνθήκασ ἐποιήσαντο Ἡλιῶται καὶ οἱ σύμμαχοι πρὸσ Σεληνίτασ καὶ τοὺσ συμμάχουσ, ἐπὶ τῷ καταλῦσαι μὲν τοὺσ Ἡλιώτασ τὸ διατείχισμα καὶ μηκέτι ἐσ τὴν σελήνην ἐσβάλλειν, ἀποδοῦναι δὲ καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ ῥητοῦ ἕκαστον χρήματοσ, τοὺσ δὲ Σεληνίτασ ἀφεῖναι μὲν αὐτονόμουσ τούσ γε ἄλλουσ· (Lucian, Verae Historiae, book 1 20:3)
  • δι’ ἧσ ἀνέβη λαθὼν καὶ προσέμιξε τοῖσ φυλάττουσι τὸ διατείχισμα χαλεπῶσ καὶ μόλισ κατὰ τὸ λαγαρώτατον. (Plutarch, Camillus, chapter 25 2:2)
  • γενομένησ δὲ τῆσ προσβολῆσ ἀνελπίστου καὶ τῶν βαρβάρων θράσει πολλῷ καὶ θορύβῳ καθαιρούντων τὸ διατείχισμα καὶ τοῖσ Συρακουσίοισ ἐπιφερομένων, οὐδεὶσ ἐτόλμα μένων ἀμύνεσθαι, πλὴν τῶν ξένων τῶν Δίωνοσ, οἳ πρῶτον αἰσθόμενοι τὸν θόρυβον ἐξεβοήθησαν. (Plutarch, Dion, chapter 30 4:1)
  • τραπόμενοσ δὲ πρὸσ τὸ διατείχισμα, τῶν μὲν Συρακουσίων ἕκαστον ἐκέλευσεν ἕνα κόψαντα σταυρὸν ἐγγὺσ καταβάλλειν, τοὺσ δὲ ξένουσ ἐπιστήσασ διὰ νυκτόσ, ἀναπαυομένων τῶν Συρακουσίων, ἔλαθεν ἀποσταυρώσασ τὴν ἀκρόπολιν, ὥστε μεθ’ ἡμέραν τὸ τάχοσ καὶ τὴν ἐργασίαν θεασαμένουσ ὁμοίωσ θαυμάζειν τοὺσ πολίτασ καὶ τοὺσ πολεμίουσ, θάψασ δὲ τοὺσ τεθνηκότασ τῶν Συρακουσίων καὶ λυσάμενοσ τοὺσ ἑαλωκότασ, δισχιλίων οὐκ ἐλάττονασ ὄντασ, ἐκκλησίαν συνήγαγε, καὶ παρελθὼν Ἡρακλείδησ εἰσηγήσατο γνώμην αὐτοκράτορα στρατηγὸν ἑλέσθαι Δίωνα κατὰ γῆν καὶ θάλασσαν. (Plutarch, Dion, chapter 48 1:2)

Synonyms

  1. a place walled off and fortified

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION