뜻

1. a place walled off and fortified

예문

• ἐν τούτῳ δὲ καί τοῦ Μανίου κάτωθεν πρὸσ τὰ διατειχίσματα βιαζομένου καί τοῖσ στενοῖσ προσβάλλοντοσ ἀθρόαν τὴν δύναμιν, ὁ μέν Ἀντίοχοσ εἰσ τὸ στόμα λίθῳ πληγείσ ἐκτιναχθέντων αὐτοῦ τῶν ὀδόντων ἀπ έστρεψε τὸν ἵππον ὀπίσω, περιαλγὴσ γενόμενοσ, τοῦ δὲ στρατοῦ μέροσ οὐδὲν ὑπέμεινε τοὺσ Ῥωμαίουσ, ἀλλὰ καίπερ ἀπόρουσ καί ἀμηχάνουσ τῆσ φυγῆσ ὁδοὺσ καί πλάνασ ἐχούσησ, ἑλῶν βαθέων καί πετρῶν ἀποτόμων τὰ πτώματα καί τὰσ ὀλισθήσεισ ὑποδεχομένων, εἰσ ταῦτα διὰ τῶν στενῶν ὑπερχεόμενοι καί συνωθοῦντεσ ἀλλήλουσ φόβῳ πληγῆσ καί σιδήρου πολεμίων αὑτοὺσ διέφθειρον. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 14 1:1)

  (플루타르코스, Marcus Cato, chapter 14 1:1)

유사 형태

• διατείχισμα (15)
• διατειχίσματος (12)
• διατειχίσματι (3)
• διατειχίσμασιν (2)
• διατειχίσαι (2)
• διατειχίσας (1)
• διατείχισμ (1)
• διατειχίσαντες (1)
• διατείχισμά (1)
• διατειχίσεως (1)
• διατειχισμάτων (1)
• διατειχίσματα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.