Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δεσπόσυνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δεσπόσυνος

Structure: δεσποσυν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: despo/ths

Sense

  1. of or belonging to the master or lord, arbitrary

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δεσπόσυνος δεσποσύνη δεσπόσυνον
Genitive δεσποσύνου δεσποσύνης δεσποσύνου
Dative δεσποσύνῳ δεσποσύνῃ δεσποσύνῳ
Accusative δεσπόσυνον δεσποσύνην δεσπόσυνον
Vocative δεσπόσυνε δεσποσύνη δεσπόσυνον
DualN/A/V δεσποσύνω δεσποσύνᾱ δεσποσύνω
G/D δεσποσύνοιν δεσποσύναιν δεσποσύνοιν
PluralNominative δεσπόσυνοι δεσπόσυναι δεσπόσυνα
Genitive δεσποσύνων δεσποσυνῶν δεσποσύνων
Dative δεσποσύνοις δεσποσύναις δεσποσύνοις
Accusative δεσποσύνους δεσποσύνᾱς δεσπόσυνα
Vocative δεσπόσυνοι δεσπόσυναι δεσπόσυνα
Positive Comparative Superlative
Adjective δεσπόσυνος δεσποσύνου δεσποσυνώτερος δεσποσυνωτέρου δεσποσυνώτατος δεσποσυνωτάτου
Adverb δεσποσύνως δεσποσυνώτερον δεσποσυνώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἴτε πρὸσ λιμένασ σκηνάσ τε, φίλαι, τῶν δεσποσύνων πειρασόμεναι μόχθων· (Euripides, Hecuba, episode, anapests1)
  • ἐπιδημεῖ γὰρ θίασοσ Μουσῶν ἔνδον μελάθρων τῶν δεσποσύνων μελοποιῶν. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, anapests2)
  • ἐπολολύξατ’ ὦ δεσποσύνων δόμων ἀναφυγᾶσ κακῶν καὶ κτεάνων τριβᾶσ ὑπαὶ δυοῖν μιαστόροιν, δυσοίμου τύχασ. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, ephymn 11)
  • <ἐπολολύξατ’ ὦ δεσποσύνων δόμων ἀναφυγᾶσ κακῶν καὶ κτεάνων τριβᾶσ ὑπαὶ δυοῖν μιαστόροιν, δυσοίμου τύχασ. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, ephymn 11)
  • πρὸσ δὲ τούτοισ ἐδίδασκον αὐτήν, ἔφη, ὡσ οὐκ ἂν ἄχθοιτο δικαίωσ, εἰ πλείω αὐτῇ πράγματα προστάττω ἢ τοῖσ οἰκέταισ περὶ τὰ κτήματα, ἐπιδεικνύων ὅτι τοῖσ μὲν οἰκέταισ μέτεστι τῶν δεσποσύνων χρημάτων τοσοῦτον ὅσον φέρειν ἢ θεραπεύειν ἢ φυλάττειν, χρῆσθαι δὲ οὐδενὶ αὐτῶν ἔξεστιν, ὅτῳ ἂν μὴ δῷ ὁ κύριοσ· (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 9 18:1)

Synonyms

  1. of or belonging to the master or lord

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION