Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δεσπόσυνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δεσπόσυνος

Structure: δεσποσυν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: despo/ths

Sense

  1. of or belonging to the master or lord, arbitrary

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δεσπόσυνος δεσποσύνη δεσπόσυνον
Genitive δεσποσύνου δεσποσύνης δεσποσύνου
Dative δεσποσύνῳ δεσποσύνῃ δεσποσύνῳ
Accusative δεσπόσυνον δεσποσύνην δεσπόσυνον
Vocative δεσπόσυνε δεσποσύνη δεσπόσυνον
DualN/A/V δεσποσύνω δεσποσύνᾱ δεσποσύνω
G/D δεσποσύνοιν δεσποσύναιν δεσποσύνοιν
PluralNominative δεσπόσυνοι δεσπόσυναι δεσπόσυνα
Genitive δεσποσύνων δεσποσυνῶν δεσποσύνων
Dative δεσποσύνοις δεσποσύναις δεσποσύνοις
Accusative δεσποσύνους δεσποσύνᾱς δεσπόσυνα
Vocative δεσπόσυνοι δεσπόσυναι δεσπόσυνα
Positive Comparative Superlative
Adjective δεσπόσυνος δεσποσύνου δεσποσυνώτερος δεσποσυνωτέρου δεσποσυνώτατος δεσποσυνωτάτου
Adverb δεσποσύνως δεσποσυνώτερον δεσποσυνώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἴθ’ εὐχαῖσιν δεσποσύνοισ Λήδασ Ἑλένα φίλα παῖσ ἐλθοῦσα τύχοι τὰν Τρῳάδα λι‐ ποῦσα πόλιν, ἵν’ ἀμφὶ χαί‐ τᾳ δρόσον αἱματηρὰν ἑλιχθεῖσα λαιμοτόμῳ δεσποίνασ χειρὶ θάνοι ποινὰσ δοῦσ’ ἀντιπάλουσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, antistrophe 21)
  • τούτων δ’ ἔσται πολὺ σεμνότερον καὶ λαμπρότερον παρὰ δεσποσύνοισ τοῖσ ἡμετέροισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 7 2:2)

Synonyms

  1. of or belonging to the master or lord

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION