뜻

2. 지시하다, 조종하다, 하다, 마련하다, 명령하다, 지배하다

1. to act as a judge or umpire
2. to arbitrate, decide on, to direct, arrange, control

예문

• ἐν σοὶ βραβεύειν, ὦ νεᾶνι, τοὺς λόγους: (Euripides, Helen, episode, dialogue 14:6)

  (에우리피데스, Helen, episode, dialogue 14:6)

• σὲ χρὴ βραβεύειν πάντα: (Euripides, Helen, episode, dialogue 18:5)

  (에우리피데스, Helen, episode, dialogue 18:5)

• ἀμφοῖν δὲ ταὐτὰ βουλευομένων ἄλυτον εἶναι τὴν ἐξουσίαν, καὶ παρανόμως μαχεῖσθαι πρὸς τοὺς βασιλεῖς, ὧν μαχομένων διαιτᾶν καὶ βραβεύειν αὐτοῖς εἶναι προσῆκον, οὐχὶ πολυπραγμονεῖν ὁμοφρονούντων. (Plutarch, Agis, chapter 12 2:3)

  (플루타르코스, Agis, chapter 12 2:3)

• ἔτι δὲ καὶ διὰ τὸ μὴ γεγράφθαι τοὺς νόμους ἁπλῶς μηδὲ σαφῶς, ἀλλ ὥσπερ ὁ τῶν κλήρων καὶ ἐπικλήρων, ἀνάγκη πολλὰς ἀμφισβητήσεις γίγνεσθαι, καὶ πάντα βραβεύειν καὶ τὰ κοινὰ καὶ τὰ ἴδια τὸ δικαστήριον. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 9 2:1)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 9 2:1)

• "ἐκείνου δ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ἔργον ἱερώτερον οὐδ ἅμιλλαν ἑτέραν οὐδ ἀγῶνα θεῷ πρέπειν μᾶλλον ἐφορᾶν καὶ βραβεύειν ἢ τὴν περὶ τοὺς καλοὺς καὶ ὡραίους ἐπιμέλειαν τῶν ἐρώντων καὶ δίωξιν: (Plutarch, Amatorius, section 15 1:9)

  (플루타르코스, Amatorius, section 15 1:9)

유사 형태

• βραβεύειν (13)
• βραβεύων (7)
• βραβεῦσαι (5)
• βραβεῖον (3)
• βραβευτὰς (3)
• βραβευτὴν (3)
• βραβεύς (2)
• βραβεύουσα (2)
• βραβεὺς (2)
• βραβευτὴς (2)
• βραβεύει (2)
• βραβεύσειν (2)
• βραβεύεται (1)
• βραβευτήν (1)
• βραβεύοντα (1)
• βραβέας (1)
• βραβεύῃ (1)
• βραβείας (1)
• βραβεύοι (1)
• βραβευταὶ (1)
• βραβευέτω (1)
• βραβεύοντι (1)
• βραβευτῇ (1)
• βραβεῖα (1)
• βραβεύηται? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.