Euripides, Helen, episode, dialogue

(에우리피데스, Helen, episode, dialogue)

εἰ καὶ τὰ λοιπὰ τῆσ τύχησ εὐδαίμονοσ τύχοιτε, πρὸσ τὰ πρόσθεν ἀρκέσειεν ἄν. Μενέλαε, κἀμοὶ πρόσδοτον τῆσ ἡδονῆσ, ἣν μανθάνω μὲν καὐτόσ, οὐ σαφῶσ δ’ ἔχω. ἀλλ’, ὦ γεραιέ, καὶ σὺ κοινώνει λόγων. οὐχ ἥδε μόχθων τῶν ἐν Ἰλίῳ βραβεύσ; οὐχ ἥδε, πρὸσ θεῶν δ’ ἦμεν ἠπατημένοι, νεφέλησ ἄγαλμ’ ἔχοντεσ ἐν χεροῖν λυγρόν. τί φῄσ; νεφέλησ ἄρ’ ἄλλωσ εἴχομεν πόνουσ πέρι; Ἥρασ τάδ’ ἔργα καὶ θεῶν τρισσῶν ἔρισ. ἡ δ’ οὖσ’ ἀληθῶσ ἐστιν ἥδε σὴ δάμαρ; αὕτη· λόγοισ δ’ ἐμοῖσι πίστευσον τάδε. ὦ θύγατερ, ὁ θεὸσ ὡσ ἔφυ τι ποικίλον καὶ δυστέκμαρτον. εὖ δέ πωσ πάντα στρέφει ἐκεῖσε κἀκεῖσ’ ἀναφέρων· ὃ μὲν πονεῖ, ὃ δ’ οὐ πονήσασ αὖθισ ὄλλυται κακῶσ, βέβαιον οὐδὲν τῆσ ἀεὶ τύχησ ἔχων. σὺ γὰρ πόσισ τε σὸσ πόνων μετέσχετε, σὺ μὲν λόγοισιν, ὃ δὲ δορὸσ προθυμίᾳ. σπεύδων δ’ ὅτ’ ἔσπευδ’ οὐδὲν εἶχε· νῦν δ’ ἔχει αὐτόματα πράξασ τἀγάθ’ εὐτυχέστατα. οὐκ ἄρα γέροντα πατέρα καὶ Διοσκόρω ᾔσχυνασ, οὐδ’ ἔδρασασ οἱᾶ κλῄζεται. νῦν ἀνανεοῦμαι τὸν σὸν ὑμέναιον πάλιν καὶ λαμπάδων μεμνήμεθ’ ἃσ τετραόροισ ἵπποισ τροχάζων παρέφερον· σὺ δ’ ἐν δίφροισ ξὺν τῷδε νύμφη δῶμ’ ἔλειπεσ ὄλβιον. κακὸσ γὰρ ὅστισ μὴ σέβει τὰ δεσποτῶν καὶ ξυγγέγηθε καὶ συνωδίνει κακοῖσ. ἐγὼ μὲν εἰήν, κεἰ πέφυχ’ ὅμωσ λάτρισ, ἐν τοῖσι γενναίοισιν ἠριθμημένοσ δούλοισι, τοὔνομ’ οὐκ ἔχων ἐλεύθερον, τὸν νοῦν δέ· κρεῖσσον γὰρ τόδ’ ἢ δυοῖν κακοῖν ἕν’ ὄντα χρῆσθαι, τὰσ φρένασ τ’ ἔχειν κακὰσ ἄλλων τ’ ἀκούειν δοῦλον ὄντα τῶν πέλασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION