Hellas Alive Dictionary - βουκολος

Ancient Greek-English Dictionary

βουκόλος

Second declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βουκόλος βουκόλου

Structure: βουκολ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: -kolos is prob. an altered form of -polos, cf. ai)po/los.

Sense

A person who tends cattle: cowherd
A follower of Dionysus

Declension

Second declension

	Singular	Dual	Plural
Nominative	βουκόλος	βουκόλω	βουκόλοι
Genitive	βουκόλου	βουκόλοιν	βουκόλων
Dative	βουκόλῳ	βουκόλοιν	βουκόλοις
Accusative	βουκόλον	βουκόλω	βουκόλους
Vocative	βουκόλε	βουκόλω	βουκόλοι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

πῶσ ἂν οὖν, ὦ δέσποτα Ἑρμῆ, δυνηθείην ἐγὼ θνητὸσ αὐτὸσ καὶ ἀγροῖκοσ ὢν δικαστὴσ γενέσθαι παραδόξου θέασ καὶ μείζονοσ ἢ κατὰ βουκόλον; (Lucian, Dearum judicium, (no name) 7:13)
οὐ γὰρ μόνον τὰ κεφάλαια ταῦτα τῆσ διοικήσεωσ, ὑετοὺσ καὶ χαλάζασ καὶ πνεύματα καὶ ἀστραπὰσ αὐτὸσ οἰκονομησάμενοσ καὶ διατάξασ πέπαυμαι τῶν ἐπί μέρουσ φροντίδων ἀπηλλαγμένοσ, ἀλλά με δεῖ καὶ ταῦτα μὲν ποιεῖν ἀποβλέπειν δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἁπανταχόσε καὶ πάντα ἐπισκοπεῖν ὥσπερ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ βουκόλον, τοὺσ κλέπτοντασ, τοὺσ ἐπιορκοῦντασ, τοὺσ θύοντασ, εἴ τισ ἔσπεισε, πόθεν ἡ κνῖσα καὶ ὁ καπνὸσ ἀνέρχεται, τίσ νοσῶν ἢ πλέων ἐκάλεσεν, καὶ τὸ πάντων ἐπιπονώτατον, ὑφ’ ἕνα καιρὸν ἒν τε Ὀλυμπίᾳ τῇ ἑκατόμβῃ παρεῖναι καὶ ἐν Βαβυλῶνι τοὺσ πολεμοῦντασ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐν Γέταισ χαλαζᾶν καὶ ἐν Αἰθίοψιν εὐωχεῖσθαι. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:5)
τὸν μὲν ἄρ’ ἐξενάριξε βίη Ἡρακληείη βουσὶ παρ’ εἰλιπόδεσσι περιρρύτῳ εἰν Ἐρυθείῃ ἤματι τῷ ὅτε περ βοῦσ ἤλασεν εὐρυμετώπουσ Τίρυνθ’ εἰσ ἱερὴν διαβὰσ πόρον Ὠκεανοῖο Ὄρθον τε κτείνασ καὶ βουκόλον Εὐρυτίωνα σταθμῷ ἐν ἠερόεντι πέρην κλυτοῦ Ὠκεανοῖο. (Hesiod, Theogony, Book Th. 29:9)
βουκόλον τινὰ πολυόμματον Ἄργον τοὔνομα ἐπέστησεν, ὃσ νέμει τὴν δάμαλιν ἀύ̈πνοσ ὤν. (Lucian, Dialogi deorum, 10)
νιφόβολον Φρυγῶν νάποσ Ἴδασ τ’ ὄρεα, Πρίαμοσ ὅθι ποτὲ βρέφοσ ἁπαλὸν ἔβαλε ματέροσ ἀποπρὸ νοσφίσασ ἐπὶ μόρῳ θανατόεντι Πάριν, ὃσ Ἰδαῖοσ Ἰ‐ δαῖοσ ἐλέγετ’ ἐλέγετ’ ἐν Φρυγῶν πόλει, μή ποτ’ ὤφελεσ τὸν ἀμφὶ βουσὶ βουκόλον τραφέντ’ Ἀλέξανδρον οἰκίσαι ἀμφὶ τὸ λευκὸν ὕδωρ, ὅθι κρῆναι Νυμφᾶν κεῖνται λειμών τ’ ἔρνεσι θάλλων χλωροῖσ καὶ ῥοδόεντ’ ἄνθε’ ὑακίνθινά τε θεαῖσ δρέπειν· (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, lyric6)

αἰπόλος (a goatherd)
νεώνητος (newly bought)
βόσκω (feed)
βοσκός (a herdsman)
καλλίζωνος (with beautiful girdles)
μῶλυ (moly)
μαψίδιος (vain)
ἀποκτείνω (I kill)
Ἄδωνις (Adonis)
μέλισσα (a bee)
ἐνδυκέως (thoughtfully)
Σαβάζιος (Bacchus)
Σφίγξ (Sphinx)
σῦς (pig)
μεμελημένως (carefully)
τεκνοποιός (child-bearing)
ἐπιμαστίδιος (at the breast)
παιδοφόνος (killing children)
νοήμων (thoughtful)
σκύμνος (cub)
φορβάς (giving pasture or food)
Συρίζω (to speak like a Syrian)
ναυσικλυτός ()
εἰνάλιος ()
ὀψίγονος (late-born)
ὑποβολιμαῖος (substituted by stealth)
τηλεδαπός (from a far country)
πολύφημος (abounding in songs and legends)
θηρευτής (a hunter)
κυναγός (a hound-leader)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

βουκόλος

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

βουκόλος

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어