Sense

1. a wrong time, too late, at an unseasonable time, so late

Examples

• οὐδ’ οἱ πρυτάνεισ ἥκουσιν, ἀλλ’ ἀωρίαν ἥκοντεσ, εἶτα δ’ ὠστιοῦνται πῶσ δοκεῖσ ἐλθόντεσ ἀλλήλοισι περὶ πρώτου ξύλου, ἁθρόοι καταρρέοντεσ· (Aristophanes, Acharnians, Prologue 1:12)
• οὐδὲ γὰρ λιμὸν οὐδὲ λοιμὸν οὐδ’ ἀφορίαν γῆσ οὐδ’ ἀωρίαν τινὸσ θέρουσ ἢ χειμῶνοσ ἐν τῷ τότε χρόνῳ παραλυπῆσαι τὴν Ῥώμην λέγουσιν, ὡσ οὐκ ἀνθρωπίνησ εὐβουλίασ ἀλλὰ θείασ Τύχησ ἐπιτροπευούσησ τῶν καιρῶν ἐκείνων. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 9 5:2)
• οὐδὲ γὰρ λιμὸν οὐδὲ λοιμὸν οὐδ’ ἀφορίαν γῆσ οὐδ’ ἀωρίαν τινὸσ θέρουσ ἢ χειμῶνοσ ἐν τῷ τότε χρόνῳ παραλυπῆσαι τὴν Ῥώμην λέγουσιν, ὡσ οὐκ ἀνθρωπίνησ εὐβουλίασ ἀλλὰ θείασ Τύχησ ἐπιτροπευούσησ τῶν καιρῶν ἐκείνων. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 9 15:1)
• ὦ νυμφίου τ’ ἐλεινότεροσ ἄρτι καομένου καὶ στεφάνοισ μᾶλλον πρέπων ἢ θρήνοισ, οἱάν ἐν ὡρ́ᾳ τὴν ἀωρίαν ἐκίνησασ, ὡσ πρὶν ὑμέναιον ᾀσθῆναί σοι καιρὸν εἶναι τοὺσ θρήνουσ ᾄδειν κατέλαβεν. (Aristides, Aelius, Orationes, 4:5)
• ἐπέρχεταί μοι τὸ τοῦ Πινδάρου προσθεῖναι, Ἄστρα τε καὶ ποταμοὶ καὶ κύματα πόντου τὴν ἀωρίαν τὴν σὴν ἀνακαλεῖ. (Aristides, Aelius, Orationes, 4:8)

Similar forms

• ἀωρὶ (9)
• ἀωρίαν (6)
• ἀωρίᾳ (3)
• ἀωρί (2)
• ἀωρίας (2)
• ἀωρία (2)
• Αωρίων (1)
• ἀωρίῃ (1)
• ἀωρίαις (1)
• ἀώριος (1)
• ἀώριον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.