Sense

1. to hold in no honour, to esteem lightly, dishonour, slight, thou speakest, in dishonour of, to suffer dishonour
2. to treat as unworthy of, deem, unworthy, will not disdain
3. to deprive of civil rights

Examples

• καίτοι οὔτε ἡμᾶσ εἰκὸσ ἦν εἰσ τοιοῦτον καιρὸν ἀφιγμένουσ ἐπιθυμεῖν μετέχειν τῶν ἀλλοτρίων κινδύνων, οὔτ’ ἐκεῖνοι φαίνονται τοιαύτην γνώμην ἔχοντεσ ὥστε καὶ τοῖσ ἀποδημοῦσι καὶ τοῖσ μηδὲν ἐξαμαρτάνουσι μεταδιδόναι τῆσ πολιτείασ, ἀλλὰ μᾶλλον ἠτίμαζον καὶ τοὺσ συγκαταλύσαντασ τὸν δῆμον. (Lysias, Speeches, 7:1)

Similar forms

• ἀτιμάζων (23)
• ἀτιμάζειν (22)
• ἀτιμάζει (20)
• ἀτιμάσας (14)
• ἀτιμάσαι (12)
• ἄτιμα (11)
• ἀτιμάζουσι (11)
• ἀτιμάσῃς (10)
• ἀτιμασθεὶς (6)
• ἀτιμαστέον (5)
• ἀτιμάζετε (4)
• ἀτιμάζοντα (4)
• ἀτιμάζεις (4)
• ἀτιμάζομεν (4)
• ἀτιμάσασα (3)
• ἀτιμάσει (3)
• ἀτιμάσῃ (3)
• ἀτιμάσωμεν (2)
• ἀτιμάσομεν (2)
• ἀτιμάσω (2)
• ἀτιμάζοι (2)
• ἀτίμα (2)
• ἀτιμάσεις (1)
• ἀτιμαστῆρα (1)
• ἀτιμάζοις (1)
• ἀτιμάζωμεν (1)
• ἀτιμαγέλαι (1)
• ἀτιμασθήσῃ (1)
• ἀτίμαζε (1)
• ἀτιμαζέτω (1)
• ἀτιμάζοντο (1)
• ἀτιμάσαντά (1)
• ἀτιμασθείη (1)
• ἀτιμαζέσθω (1)
• ἀτιμάζωσι (1)
• Ἀτίμαρχον (1)
• ἀτιμᾷ (1)
• ἀτιμάσητε (1)
• ἀτιμασθείς (1)
• ἀτιμάσωσιν (1)
• ἀτιμάζετέ (1)
• ἀτιμάζοντι (1)
• ἀτιμάσαν (1)
• ἀτίμαστος (1)
• ἀτιμάζεσκε (1)
• ἀτιμάζοιτό (1)
• ἀτιμαγέλου (1)
• ἀτιμάσασιν (1)
• ἀτιμάσους (1)
• ἀτιμαστέη (1)
• ἀτιμάζῃ (1)
• ἀτιμάζουσα (1)
• ἀτιμάσαντα (1)
• ἀτιμάσητέ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.