Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀστεῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀστεῖος ἀστείᾱ ἀστεῖον

Structure: ἀστει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)/stu

Sense

  1. of the city, cosmopolitan
  2. having polished manners; urbane
  3. elegant, handsome, fair

Examples

  • καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβε καὶ ἔτεκεν ἄρσεν. ἰδόντεσ δὲ αὐτὸ ἀστεῖον ἐσκέπασαν αὐτὸ μῆνασ τρεῖσ. (Septuagint, Liber Exodus 2:2)
  • ὁ δὲ λογισμὸν ἀστεῖον ἀναλαβὼν καὶ ἄξιον τῆσ ἡλικίασ καὶ τῆσ τοῦ γήρωσ ὑπεροχῆσ καὶ τῆσ ἐπικτήτου καὶ ἐπιφανοῦσ πολιᾶσ καὶ τῆσ ἐκ παιδὸσ καλλίστησ ἀναστροφῆσ, μᾶλλον δὲ τῆσ ἁγίασ καὶ θεοκτίστου νομοθεσίασ ἀκολούθωσ ἀπεφῄνατο, ταχέωσ λέγων προπέμπειν εἰσ τὸν ᾅδην. (Septuagint, Liber Maccabees II 6:23)
  • ἀστεῖον δὲ κἀκεῖνο αὐτοῦ καὶ δηκτικὸν ἅμα τὸ πρὸσ τὸν ἀνθύπατον εἰρημένον· (Lucian, (no name) 50:1)
  • ταὐτομολεῖν ἀστεῖον εἶναί σοι δοκεῖ; (Aristophanes, Plutus, Episode 1:14)
  • ἀστεῖον λέγεισ. (Aristophanes, Clouds, Prologue 6:31)
  • ἄκουε τοίνυν οὐ γὰρ ἀστεῖόν γε τὸ θέαμα κεχηνότα φίλον ἐγκαταλιπεῖν, καὶ ταῦτα ὡσ σὺ φὴσ ἐκ τῶν ὤτων ἀπηρτημένον. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 4:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION