Hellas Alive Dictionary - αστειος

Ancient Greek-English Dictionary

ἀστεῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀστεῖος ἀστείᾱ ἀστεῖον

Structure: ἀστει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)/stu

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀστεῖος ἀστείου	ἀστειώτερος ἀστειωτέρου	ἀστειώτατος ἀστειωτάτου
Adverb	ἀστείως	ἀστειώτερον	ἀστειώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

μηδεὶσ τὸν ἄργυρον ἢ τὴν ἐσθῆτα ἐξεταζέτω μηδὲ ἀναγραφέτω ἐν τῇ ἑορτῇ μηδὲ γυμναζέσθω Κρονίοισ μηδὲ λόγουσ ἀσκεῖν ἢ ἐπιδείκνυσθαι, πλὴν εἴ τινεσ ἀστεῖοι καὶ φαιδροὶ σκῶμμα καὶ παιδιὰν ἐμφαίνοντεσ. (Lucian, Saturnalia, 1:5)
ἐν μεγέθει γὰρ ἡ μεγαλοψυχία, ὥσπερ καὶ τὸ κάλλοσ ἐν μεγάλῳ σώματι, οἱ μικροὶ δ’ ἀστεῖοι καὶ σύμμετροι, καλοὶ δ’ οὔ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 66:2)
ἦ γὰρ ἂν ἀστεῖοι καὶ δημωφελεῖσ εἰε͂ν οἱ λόγοι. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 5:1)
οἱ δὲ μηχανώμενοι γέλωτα τοῖσ συνοῦσι μήτε ἐπὶ τῷ αὑτῶν κέρδει μήτ’ ἐπὶ ζημίᾳ τῶν ἀκουόντων μήτε ἐπὶ βλάβῃ μηδεμιᾷ, πῶσ οὐχ οὗτοι ἀστεῖοι ἂν καὶ εὐχάριτεσ δικαιότερον ὀνομάζοιντο μᾶλλον ἢ ἀλαζόνεσ; (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 13:3)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기