ἀρχός
Second declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀρχός
ἀρχοῦ
Structure:
ἀρχ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- ruler, leader, prince
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τὸν ἀρχὸν ἐπικαλύψασ ἐπιπλόῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 69 2:1)
- ὃ δ’ ἐξαπίνησ ἐπορούσασ ἀρχὸν ἕλ’, οἳ δὲ θύραζε κακὸν μόρον ἐξαλύοντεσ πάντεσ ὁμῶσ πήδησαν, ἐπεὶ ἴδον, εἰσ ἅλα δῖαν, δελφῖνεσ δ’ ἐγένοντο· (Anonymous, Homeric Hymns, 5:15)
- " ταῦτ’ ἄρα οἱ φαμένῳ πέμψεν θεὸσ ἀρχὸν οἰωνῶν μέγαν αἰετόν· (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 6 13:2)
- "Ναὶ γέρον Αὐγείην ἐθέλοιμί κεν ἀρχὸν Ἐπειῶν εἰσιδέειν· (Theocritus, Idylls, 16)
- τὸν μέγαν ἐν βουλαῖσ Θεοδόσιον, Ἀσίδοσ ἀρχόν, εἰκόνι μαρμαρέῃ στήσαμεν ἀνθύπατον, οὕνεκα Σμύρναν ἔγειρε καὶ ἤγαγεν ἐσ φάοσ αὖθισ, ἔργοισ θαυμασίοισ πολλὸν ἀειδομένην. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 421)
- καθόλου ἐπὶ τῶν εἰσ ξ ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή ποτε τῷ αὐτῷ οὐ χρῶνται ἐπὶ γενικῆσ συμφώνῳ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ τυπωτικῷ λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ, τὰ δὲ εἰσ ξ ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα ὅταν τῷ ῡ παρεδρεύηται, ἔχῃ δὲ τῆσ τελευταίασ συλλαβῆσ ἄρχον ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων ἢ δι’ ὧν ἡ πρώτη συζυγία τῶν βαρυτόνων λέγεται, διὰ τοῦ κ ἐπὶ γενικῆσ κλίνεται, κήρυκοσ, πέλυκοσ, Ἔρυκοσ, Βέβρυκοσ, ὅσα δὲ μὴ τοῦτον ἔχει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
- ἔστι δὲ ἐνταῦθα καὶ ἄρχον καὶ ἀρχόμενον οὔτε τὸ φυσικὸν οὔτε τὸ βασιλικόν, ἀλλὰ τὸ ἐν τῷ μέρει, οὐδὲ τούτου ἕνεκα ὅπωσ εὖ ποιῇ ὁ θεόσ, ἀλλ’ ἵνα ἴσον ᾖ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τῆσ λειτουργίασ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 188:1)
- δεῖ δὴ ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ πρὸσ τὸ ἄρχον ζῆν, καὶ πρὸσ τὴν ἕξιν κατὰ τὴν ἐνέργειαν τὴν τοῦ ἄρχοντοσ, οἱο͂ν δοῦλον πρὸσ δεσπότου καὶ ἕκαστον πρὸσ τὴν ἑκάστου καθήκουσαν ἀρχήν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 69:2)
- τὸ γὰρ ἄρχον ἐν ἑκάστῳ καὶ κρατοῦν θεῖόν ἐστιν ἔτι δὲ μᾶλλον αὐτὸσ περὶ τούτων φιλοσοφώτερον δοξάζειν καὶ λέγειν, ὡσ πάντων μὲν ὄντα κοινὸν ἀνθρώπων πατέρα τόν θεόν, ἰδίουσ δὲ ποιούμενον ἑαυτοῦ τοὺσ ἀρίστουσ. (Plutarch, Alexander, chapter 27 6:2)