Sense

1. king, ruler, leader, commander
2. lord, master

Examples

• κοίρανος ἰφθίμοισι καὶ ἀπτολέμοισι κελεύει. (Colluthus, Rape of Helen, book 179)
• καὶ γάρ εἰμ ἄγαν ὀχληρός, οὐ δοκῶν με κοιράνους στυγεῖν. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 3:25)
• τὸν δὲ τῆς ἐναντίας κύριον μοίρας, εἴτε θεὸς εἴτε δαίμων ἐστίν, Αἵδην ὀνομάζουσιν, ὡς ἂν εἰς ἀειδὲς καὶ ἀόρατον ἡμῶν, ὅταν διαλυθῶμεν, βαδιζόντων νυκτὸς ἀιδνᾶς ἀεργηλοῖὸ θ ὕπνου κοίρανον. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 6 5:2)
• ὡς αὐτίχ ἥξει τῆσδε κοίρανος χθονός, θυσίαν ἐλέγχων εἰ κατείργασται ξένων. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, iambic 7:2)
• καλεῖτ ἀναπτύξαντες εὐγόμφους πύλας ἔξω μελάθρων τῶνδε κοίρανον χθονός. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode2)
• ποῖος κοίρανος ἀκαμάτοις πείσμασιν ἠγάγετο· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44 2:2)
• "καὶ ὁ μὲν Θεώριος καὶ Φαναῖος, ὁ δὲ νυκτὸς ἀιδνᾶς ἀεργηλοῖὸ θ Ὕπνου κοίρανος: (Plutarch, De E apud Delphos, section 2110)
• "κοίρανος, φησίν, ὁ Μιλήσιος ἰδὼν ἁλιέας τῷ δικτύῳ λαβόντας δελφῖνα καὶ μέλλοντας κατακόπτειν ἀργύριον δοὺς καὶ παραιτησάμενος ἀφῆκεν εἰς τὸ πέλαγος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 85 3:1)

Similar forms

• κοίρανος (26)
• κοίρανον (19)
• Κοίρανε (13)
• κοιρανέων (5)
• κοιρανέοντα (4)
• κοιρανίην (3)
• κοιράνου (3)
• κοιρανίης (3)
• κοίρανοι (3)
• κοιρανέουσι (2)
• κοιράνοισι (2)
• Κοιράνειον (2)
• Κοίρα-νος (1)
• κοιρανεῖν (1)
• Κοιρανίδᾳ (1)
• κοιράνων (1)
• κοιρανικῇ (1)
• Κοιράνειος (1)
• κοιρανίῃ (1)
• κοιρανεῖ (1)
• κοιρανία (1)
• κοιράνους (1)
• κοίραν (1)
• κοιρανέους (1)
• Κοιρανοῦ (1)
• κοιρανίδαι (1)
• Κοίρανονͺ (1)
• κοιρανέειν (1)
• κοιρανοῦντ? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary