- καὶ τὸν ἀρχὸν ἐπικαλύψας ἐπιπλόῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 69 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 69 2:1)
- ὃ δ ἐξαπίνης ἐπορούσας ἀρχὸν ἕλ, οἳ δὲ θύραζε κακὸν μόρον ἐξαλύοντες πάντες ὁμῶς πήδησαν, ἐπεὶ ἴδον, εἰς ἅλα δῖαν, δελφῖνες δ ἐγένοντο: (Anonymous, Homeric Hymns, 5:15)
(익명 저작, Homeric Hymns, 5:15)
- " ταῦτ ἄρα οἱ φαμένῳ πέμψεν θεὸς ἀρχὸν οἰωνῶν μέγαν αἰετόν: (Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 6 13:2)
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 6 13:2)
- "Ναὶ γέρον Αὐγείην ἐθέλοιμί κεν ἀρχὸν Ἐπειῶν εἰσιδέειν: (Theocritus, Idylls, 16)
(테오크리토스, Idylls, 16)
- τὸν μέγαν ἐν βουλαῖς Θεοδόσιον, Ἀσίδος ἀρχόν, εἰκόνι μαρμαρέῃ στήσαμεν ἀνθύπατον, οὕνεκα Σμύρναν ἔγειρε καὶ ἤγαγεν ἐς φάος αὖθις, ἔργοις θαυμασίοις πολλὸν ἀειδομένην. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 421)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 421)
- καθόλου ἐπὶ τῶν εἰς ξ ληγόντων ὀνομάτων ἐζήτηται τί δή ποτε τῷ αὐτῷ οὐ χρῶνται ἐπὶ γενικῆς συμφώνῳ τῆς τελευταίας συλλαβῆς τυπωτικῷ λέγω δὲ ὄνυξ καὶ ὄρτυξ, τὰ δὲ εἰς ξ ἀρσενικὰ ἁπλᾶ δισσύλλαβα ὅταν τῷ ῡ παρεδρεύηται, ἔχῃ δὲ τῆς τελευταίας συλλαβῆς ἄρχον ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων ἢ δι ὧν ἡ πρώτη συζυγία τῶν βαρυτόνων λέγεται, διὰ τοῦ κ ἐπὶ γενικῆς κλίνεται, κήρυκος, πέλυκος, Ἔρυκος, Βέβρυκος, ὅσα δὲ μὴ τοῦτον ἔχει: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 472)
- ἔστι δὲ ἐνταῦθα καὶ ἄρχον καὶ ἀρχόμενον οὔτε τὸ φυσικὸν οὔτε τὸ βασιλικόν, ἀλλὰ τὸ ἐν τῷ μέρει, οὐδὲ τούτου ἕνεκα ὅπως εὖ ποιῇ ὁ θεός, ἀλλ ἵνα ἴσον ᾖ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τῆς λειτουργίας. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 188:1)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 188:1)
- δεῖ δὴ ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις πρὸς τὸ ἄρχον ζῆν, καὶ πρὸς τὴν ἕξιν κατὰ τὴν ἐνέργειαν τὴν τοῦ ἄρχοντος, οἱο῀ν δοῦλον πρὸς δεσπότου καὶ ἕκαστον πρὸς τὴν ἑκάστου καθήκουσαν ἀρχήν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 69:2)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 69:2)
- τὸ γὰρ ἄρχον ἐν ἑκάστῳ καὶ κρατοῦν θεῖόν ἐστιν ἔτι δὲ μᾶλλον αὐτὸς περὶ τούτων φιλοσοφώτερον δοξάζειν καὶ λέγειν, ὡς πάντων μὲν ὄντα κοινὸν ἀνθρώπων πατέρα τόν θεόν, ἰδίους δὲ ποιούμενον ἑαυτοῦ τοὺς ἀρίστους. (Plutarch, Alexander, chapter 27 6:2)
(플루타르코스, Alexander, chapter 27 6:2)