Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπόρθητος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀπόρθητος ἀπόρθητη ἀπόρθητον

Structure: ἀ (Prefix) + πορθητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: porqe/w

Sense

  1. not sacked, unravaged

Examples

  • διεξιών, Ὅμηρε, τὴν κεκαυμένην, φθονεῖν ἀφῆκασ τὰσ ἀπορθήτουσ πόλεισ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 3041)
  • Γαβίνιοσ δὲ τοὺσ ἐξαιρήσοντασ τὸ φρούριον καταλιπὼν αὐτὸσ ἐπῄει τὰσ μὲν ἀπορθήτουσ πόλεισ καθιστάμενοσ, τὰσ δὲ κατεστραμμένασ ἀνακτίζων. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 235:2)
  • τοῦτο δ’ αὐτὸ καὶ τοῖσ Ἀθηναίοισ συνέβη, λεπτόγεών τε καὶ τραχεῖαν οἰκοῦντασ χώραν ἀπορθήτουσ μεῖναι διὰ τοῦτο καὶ αὐτόχθονασ νομισθῆναι φησὶν ὁ Θουκυδίδησ, κατέχοντασ τὴν αὐτὴν ἀεί, μηδενὸσ ἐξελαύνοντοσ αὐτοὺσ μηδ’ ἐπιθυμοῦντοσ ἔχειν τὴν ἐκείνων· (Strabo, Geography, Book 8, chapter 1 3:5)
  • φήσασ γὰρ ἀπορθήτουσ αὐτοὺσ ἐκ παντὸσ τοῦ χρόνου τοτὲ μὲν Αἰολέασ φησὶν οἰκῆσαι τοὺσ κατέχοντασ βαρβάρουσ ἐκβαλόντασ, τοτὲ δ’ Αἰτωλὸν μετὰ τῶν ἐξ Ἤλιδοσ Ἐπειῶν . (Strabo, Geography, Book 9, chapter 3 18:10)
  • [ ἔδ]ωκε χάριν κ]αὶ Διων[ύσου Κρονίδασ] θεοτίματον πόλιν ναίειν ἀπο[ρθήτουσ θαλ]εῦντασ· (Bacchylides, , epinicians, ode 9 12:5)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION