Hellas Alive Dictionary - απολλυμι

Ancient Greek-English Dictionary

ἀπόλλυμι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπόλλυμι

Structure: ἀπ (Prefix) + ό̓λλῡ (Stem) + μι (Ending)

Sense

(active voice), to destroy utterly, kill, slay
to lose utterly

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπόλλῡμι	ἀπόλλῡς	ἀπόλλῡσιν*
	Dual		ἀπόλλυτον	ἀπόλλυτον
	Plural	ἀπόλλυμεν	ἀπόλλυτε	ἀπολλύᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἀπολλύω	ἀπολλύῃς	ἀπολλύῃ
	Dual		ἀπολλύητον	ἀπολλύητον
	Plural	ἀπολλύωμεν	ἀπολλύητε	ἀπολλύωσιν*
Optative	Singular	ἀπολλυίην	ἀπολλυίης	ἀπολλυίη
	Dual		ἀπολλυίητον	ἀπολλυιήτην
	Plural	ἀπολλυίημεν	ἀπολλυίητε	ἀπολλυίησαν
Imperative	Singular		ἀπόλλυε	ἀπολλύτω
	Dual		ἀπόλλυτον	ἀπολλύτων
	Plural		ἀπόλλυτε	ἀπολλύντων
Infinitive		ἀπολλύναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπολλῡς ἀπολλυντος	ἀπολλῡσα ἀπολλῡσης	ἀπολλυν ἀπολλυντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπόλλυμαι	ἀπόλλυσαι	ἀπόλλυται
	Dual		ἀπόλλυσθον	ἀπόλλυσθον
	Plural	ἀπολλύμεθα	ἀπόλλυσθε	ἀπόλλυνται
Subjunctive	Singular	ἀπολλύωμαι	ἀπολλύῃ	ἀπολλύηται
	Dual		ἀπολλύησθον	ἀπολλύησθον
	Plural	ἀπολλυώμεθα	ἀπολλύησθε	ἀπολλύωνται
Optative	Singular	ἀπολλυίμην	ἀπολλυῖο	ἀπολλυῖτο
	Dual		ἀπολλυῖσθον	ἀπολλυίσθην
	Plural	ἀπολλυίμεθα	ἀπολλυῖσθε	ἀπολλυῖντο
Imperative	Singular		ἀπόλλυσο	ἀπολλύσθω
	Dual		ἀπόλλυσθον	ἀπολλύσθων
	Plural		ἀπόλλυσθε	ἀπολλύσθων
Infinitive		ἀπόλλυσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπολλυμενος ἀπολλυμενου	ἀπολλυμενη ἀπολλυμενης	ἀπολλυμενον ἀπολλυμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπῶλλῡν	ἀπῶλλῡς	ἀπῶλλῡν*
	Dual		ἀπῶλλυτον	ἀπώλλυτην
	Plural	ἀπῶλλυμεν	ἀπῶλλυτε	ἀπῶλλυσαν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπώλλυμην	ἀπώλλυου, ἀπῶλλυσο	ἀπῶλλυτο
	Dual		ἀπῶλλυσθον	ἀπώλλυσθην
	Plural	ἀπώλλυμεθα	ἀπῶλλυσθε	ἀπῶλλυντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ οἵ τε τραυματίαι φοράδην ἐξεκομίζοντο πονηρῶσ ἔχοντεσ, καὶ μάλιστα ὁ πρεσβύτησ ὁ Ζηνόθεμισ ἀμφοτέραισ τῇ μὲν τῆσ ῥινόσ, τῇ δὲ τοῦ ὀφθαλμοῦ ἐπειλημμένοσ, βοῶν ἀπόλλυσθαι ὑπ’ ἀλγηδόνων, ὥστε καὶ τὸν Ἕρμωνα καίπερ ἐν κακοῖσ ὄντα ‐ δύο γὰρ ὀδόντασ ἐξεκέκοπτο ‐ ἀντιμαρτύρεσθαι λέγοντα, Μέμνησο μέντοι, ὦ Ζηνόθεμι, ὡσ οὐκ ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν πόνον καὶ ὁ νυμφίοσ δὲ ἀκεσαμένου τὸ τραῦμα τοῦ Διονίκου ἀπήγετο ἐσ τὴν οἰκίαν ταινίαισ κατειλημένοσ τὴν κεφαλήν, ἐπὶ τὸ ζεῦγοσ ἀνατεθεὶσ ἐφ’ οὗ τὴν νύμφην ἀπάξειν ἔμελλε, πικροὺσ ὁ ἄθλιοσ τοὺσ γάμουσ ἑορτάσασ· (Lucian, Symposium, (no name) 47:1)
"ὁ δὲ ταῦθ’ ὑπάρχειν τῷ μετεσχηκέναι καὶ ὅσον ἀπολείπεται τοῦ ὄντοσ ἀεὶ καὶ τὸ εἶναι παρέχοντοσ αὐτοῖσ ὑπονοῶν οὐ παρορᾷ τὸ αἰσθητὸν ἀλλὰ παρορᾷ τὸ νοητόν, οὐδ’ ἀναιρεῖ τὰ γιγνόμενα καὶ φαινόμενα περὶ ἡμᾶσ τῶν παθῶν ἀλλ’ ὅτι βεβαιότερα τούτων ἕτερα καὶ μονιμώτερα πρὸσ οὐσίαν ἐστὶ τῷ μήτε γίγνεσθαι μήτ’ ἀπόλλυσθαι μήτε πάσχειν μηδέν, ἐνδείκνυται τοῖσ ἑπομένοισ, καὶ διδάσκει καθαρώτερον τῆσ διαφορᾶσ ἁπτομένουσ τοῖσ ὀνόμασι τὰ μὲν ὄντα τὰ δὲ γιγνόμενα προσαγορεύειν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 1516)
τῆσ γὰρ στρατείασ γιγνομένησ ἐν τοῖσ τότε χρόνοισ ἐκ καταλόγου, καὶ στρατηγῶν ἐφισταμένων ἀπείρων μὲν τοῦ πολεμεῖν, τιμωμένων δὲ διὰ τὰσ πατρικὰσ δόξασ, αἰεὶ συνέβαινεν τῶν ἐξιόντων ἀνὰ δισχιλίουσ ἢ τρισχιλίουσ ἀπόλλυσθαι, ὥστε ἀναλίσκεσθαι τοὺσ ἐπιεικεῖσ καὶ τοῦ δήμου καὶ τῶν εὐπόρων. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 26 1:4)
ἡγεῖτο γὰρ ἀσθενεῖσ ἰδίᾳ τὰσ πόλεισ ὑπαρχούσασ σῴζεσθαι δι’ ἀλλήλων ὥσπερ ἐνδεδεμένασ τῷ κοινῷ συμφέροντι, καὶ καθάπερ τὰ μέρη τοῦ σώματοσ ζῶντα καὶ συμπνέοντα διὰ τὴν πρὸσ ἄλληλα συμφυϊάν, ὅταν ἀποσπασθῇ καὶ γένηται χωρίσ, ἀτροφεῖ καὶ σήπεται, παραπλησίωσ τὰσ πόλεισ ἀπόλλυσθαι μὲν ὑπὸ τῶν διασπώντων τὸ κοινόν, αὔξεσθαι δὲ ὑπ’ ἀλλήλων, ὅταν ὅλου τινὸσ μεγάλου μέρη γενόμεναι κοινῆσ προνοίασ τυγχάνωσιν. (Plutarch, Aratus, chapter 24 5:1)
τοὺσ δὲ ἄνδρασ ἀπορίᾳ δένδρων τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν, τοὺσ δὲ τοῖσ σκέλεσι προσδεῖν τοὺσ αὑτῶν τραχήλουσ, εἶτα κέντρα προσφέροντασ ἐξαλλομένων τῶν βοῶν ἐφελκομένουσ καὶ πατουμένουσ ἀπόλλυσθαι. (Plutarch, Caius Marius, chapter 27 3:1)
τούτων μετεξέτερα τῶν κητέων ἐποκέλλειν πολλαχοῦ τῆσ χώρησ, ἐπειδὰν ἀνάπωτισ κατάσχῃ, ἐν τοῖσι βραχέσιν ἐχόμενα, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χειμώνων σκληρῶν ἐσ τὴν χέρσον ἐξωθέεσθαι, καὶ οὕτω δὴ κατασηπόμενα ἀπόλλυσθαί τε καὶ τὰσ σάρκασ αὐτοῖσι περιρρεούσασ ὑπολείπειν τὰ ὀστέα χρᾶσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισιν ἐσ τὰ οἰκία. (Arrian, Indica, chapter 30 8:1)

Synonyms

- ἐναίρω (to slay, to kill, slay)
- κτείνω (to kill, slay)
- ἐξεναρίζω (to kill, slay)
- καίνω (to kill, slay)
- θείνω (I slay, kill)
- κατακόπτω (to kill, slay)
- ἀποκτείνω (I kill, slay)
- σφάζω (to slay, kill)
- πέρθω (to destroy, slay)
- ὀλοθρεύω (to destroy utterly)
- ἐκπέρθω (to destroy utterly)
- ἐξολοθρεύω (to destroy utterly)
- ἐξόλλυμι (to destroy utterly)
- ἐξαπόλλυμι (to destroy utterly)
- ἐξαποφθείρω (to destroy utterly)
- ἐξαναλίσκω (to destroy utterly)
- ἐξαιστόω (to utterly destroy)
- ἐξαφανίζω (I destroy utterly)
- καθαιρέω (to put down by force, destroy, to kill)
- ἀναλίσκω (to kill, destroy, to kill oneself)
- κατεναίρομαι (to kill, slay, murder)
- κατακτείνω (to kill, slay, murder)
- καταλυμαίνομαι (to ruin utterly, destroy)
- ἀποφθείρω (to destroy utterly, ruin)
- κατόλλυμι (to destroy utterly, to perish utterly)
- καταχράομαι (to make away with, destroy, kill)
- συναναιρέω (to destroy altogether or utterly)
to lose utterly
- ἀποβάλλω (to lose)
- ἀποφθινύθω (to lose)

Derived

ἀνταπόλλυμι (to destroy in return, to perish in turn, that)
διόλλυμι (to destroy utterly, bring to naught, to perish utterly)
ἐξαπόλλυμι (to destroy utterly, to perish utterly out of, to perish utterly)
ἐξόλλυμι (to destroy utterly, to perish utterly)
κατόλλυμι (to destroy utterly, to perish utterly)
ὄλλυμι (to destroy, make an end of, doing away with)
παραπόλλυμι (to destroy besides, to perish besides, to be ruined undeservedly)
προσαπόλλυμι (to destroy besides or also, to perish besides or with others, to lose besides)
συναπόλλυμι (to destroy together, to destroy one's, as well as oneself)
συνόλλυμι (to destroy together, to perish along with)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀπόλλυμι

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to lose utterly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀπόλλυμι

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to lose utterly

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어