Lucian, Phalaris, book 1 5:

(루키아노스, Phalaris, book 1 5:)

ἐγὼ δὲ ἐνταῦθα ἤδη ὑμᾶσ, ὦ Δελφοί, ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ δέουσ νῦν τῷ λογισμῷ γενομένουσ ἀξιῶ περὶ τῶν τότε πρακτέων μοι συμβουλεῦσαι, ὅτε ἀφύλακτοσ ὀλίγου δεῖν ληφθεὶσ ἐζήτουν τινὰ σωτηρίαν περὶ τῶν παρόντων. πρὸσ ὀλίγον οὖν τῇ γνώμῃ ἐσ Ἀκράγαντα παρ’ ἐμὲ ἀποδημήσαντεσ καὶ ἰδόντεσ τὰσ παρασκευὰσ αὐτῶν καὶ τὰσ ἀπειλὰσ ἀκούσαντεσ εἴπατε τί δεῖ ποιεῖν; φιλανθρωπίᾳ χρῆσθαι πρὸσ αὐτοὺσ ἔτι καὶ φείδεσθαι καὶ ἀνέχεσθαι ὅσον αὐτίκα μελλήσοντα πείσεσθαι τὰ ὕστατα; μᾶλλον δὲ γυμνὴν ἤδη ὑπέχειν τὴν σφαγὴν καὶ τὰ φίλτατα ἐν ὀφθαλμοῖσ ὁρᾶν ἀπολλύμενα; ἢ τὰ μὲν τοιαῦτα πάνυ ἠλιθίου τινὸσ εἶναι, γενναῖα δὲ καὶ ἀνδρώδη διανοηθέντα καὶ χολὴν ἔμφρονοσ καὶ ἠδικημένου ἀνδρὸσ ἀναλαβόντα μετελθεῖν ἐκείνουσ, ἐμαυτῷ δὲ ἐκ τῶν ἐνόντων τὴν ἐσ τὸ ἐπιὸν ἀσφάλειαν παρασχεῖν; ταῦτ’ οἶδ’ ὅτι συνεβουλεύσατε ἄν.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION