Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπόλλυμι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπόλλυμι

Structure: ἀπ (Prefix) + ό̓λλῡ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. (active voice), to destroy utterly, kill, slay
  2. to lose utterly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπόλλῡμι ἀπόλλῡς ἀπόλλῡσιν*
Dual ἀπόλλυτον ἀπόλλυτον
Plural ἀπόλλυμεν ἀπόλλυτε ἀπολλύᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀπολλύω ἀπολλύῃς ἀπολλύῃ
Dual ἀπολλύητον ἀπολλύητον
Plural ἀπολλύωμεν ἀπολλύητε ἀπολλύωσιν*
OptativeSingular ἀπολλυίην ἀπολλυίης ἀπολλυίη
Dual ἀπολλυίητον ἀπολλυιήτην
Plural ἀπολλυίημεν ἀπολλυίητε ἀπολλυίησαν
ImperativeSingular ἀπόλλυε ἀπολλύτω
Dual ἀπόλλυτον ἀπολλύτων
Plural ἀπόλλυτε ἀπολλύντων
Infinitive ἀπολλύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολλῡς ἀπολλυντος ἀπολλῡσα ἀπολλῡσης ἀπολλυν ἀπολλυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπόλλυμαι ἀπόλλυσαι ἀπόλλυται
Dual ἀπόλλυσθον ἀπόλλυσθον
Plural ἀπολλύμεθα ἀπόλλυσθε ἀπόλλυνται
SubjunctiveSingular ἀπολλύωμαι ἀπολλύῃ ἀπολλύηται
Dual ἀπολλύησθον ἀπολλύησθον
Plural ἀπολλυώμεθα ἀπολλύησθε ἀπολλύωνται
OptativeSingular ἀπολλυίμην ἀπολλυῖο ἀπολλυῖτο
Dual ἀπολλυῖσθον ἀπολλυίσθην
Plural ἀπολλυίμεθα ἀπολλυῖσθε ἀπολλυῖντο
ImperativeSingular ἀπόλλυσο ἀπολλύσθω
Dual ἀπόλλυσθον ἀπολλύσθων
Plural ἀπόλλυσθε ἀπολλύσθων
Infinitive ἀπόλλυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολλυμενος ἀπολλυμενου ἀπολλυμενη ἀπολλυμενης ἀπολλυμενον ἀπολλυμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Σὺν τὰ πάντα εἶδον ἐν ἡμέραισ ματαιότητόσ μου. ἔστι δίκαιοσ ἀπολλύμενοσ ἐν δικαίῳ αὐτοῦ, καί ἐστιν ἀσεβὴσ μένων ἐν κακίᾳ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 7:15)
  • "οὐκ ἄρα δεινὸν ἦν κρατοῦντασ ὑμᾶσ ἧτταν ἐξομολογεῖσθαι διὰ τὰσ ἀποσκευάσ, ὡσ ἐν τοῖσ χρήμασιν, οὐκ ἐν τοῖσ ὅπλοισ τοῦ κρατεῖν ὄντοσ, ἀλλὰ καὶ τὸν ἡγεμόνα πέμπετε λύτρον τῆσ ἀποσκευῆσ, ἐγώ μὲν οὖν ἀήττητοσ ἄγομαι, νικῶν τοὺσ πολεμίουσ, ὑπὸ τῶν συμμάχων ἀπολλύμενοσ· (Plutarch, chapter 17 4:2)
  • "καὶ γὰρ οὕτω παρανόμωσ καὶ ἀδίκωσ ἀπολλύμενοσ, κρείττων εἰμὶ τῶν ἀναιρούντων. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 1 1:2)
  • "καὶ γὰρ οὕτω παρανόμωσ καὶ ἀδίκωσ ἀπολλύμενοσ, κρείσσων εἰμὶ τῶν ἀναιρούντων. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 1 2:2)
  • καὶ ὡσ Ἀντισθένησ Κηφισόδοτον τὸν λεπτὸν λιβανωτῷ εἴκασεν, ὅτι ἀπολλύμενοσ εὐφραίνει. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 4 3:11)

Synonyms

  1. to lose utterly

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION