Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπόλλυμι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπόλλυμι

Structure: ἀπ (Prefix) + ό̓λλῡ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. (active voice), to destroy utterly, kill, slay
  2. to lose utterly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπόλλῡμι ἀπόλλῡς ἀπόλλῡσιν*
Dual ἀπόλλυτον ἀπόλλυτον
Plural ἀπόλλυμεν ἀπόλλυτε ἀπολλύᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀπολλύω ἀπολλύῃς ἀπολλύῃ
Dual ἀπολλύητον ἀπολλύητον
Plural ἀπολλύωμεν ἀπολλύητε ἀπολλύωσιν*
OptativeSingular ἀπολλυίην ἀπολλυίης ἀπολλυίη
Dual ἀπολλυίητον ἀπολλυιήτην
Plural ἀπολλυίημεν ἀπολλυίητε ἀπολλυίησαν
ImperativeSingular ἀπόλλυε ἀπολλύτω
Dual ἀπόλλυτον ἀπολλύτων
Plural ἀπόλλυτε ἀπολλύντων
Infinitive ἀπολλύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολλῡς ἀπολλυντος ἀπολλῡσα ἀπολλῡσης ἀπολλυν ἀπολλυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπόλλυμαι ἀπόλλυσαι ἀπόλλυται
Dual ἀπόλλυσθον ἀπόλλυσθον
Plural ἀπολλύμεθα ἀπόλλυσθε ἀπόλλυνται
SubjunctiveSingular ἀπολλύωμαι ἀπολλύῃ ἀπολλύηται
Dual ἀπολλύησθον ἀπολλύησθον
Plural ἀπολλυώμεθα ἀπολλύησθε ἀπολλύωνται
OptativeSingular ἀπολλυίμην ἀπολλυῖο ἀπολλυῖτο
Dual ἀπολλυῖσθον ἀπολλυίσθην
Plural ἀπολλυίμεθα ἀπολλυῖσθε ἀπολλυῖντο
ImperativeSingular ἀπόλλυσο ἀπολλύσθω
Dual ἀπόλλυσθον ἀπολλύσθων
Plural ἀπόλλυσθε ἀπολλύσθων
Infinitive ἀπόλλυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολλυμενος ἀπολλυμενου ἀπολλυμενη ἀπολλυμενης ἀπολλυμενον ἀπολλυμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτι ἡμεῖσ ἀπόλλυμεν τὸν τόπον τοῦτον, ὅτι ὑψώθη ἡ κραυγὴ αὐτῶν ἔναντι Κυρίου, καὶ ἀπέστειλεν ἡμᾶσ Κύριοσ ἐκτρίψαι αὐτήν. (Septuagint, Liber Genesis 19:13)
  • ἀπόλλυμεν δὲ αὐτὰσ ἐν ποίῳ ἄλλῳ χρόνῳ; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 355:2)
  • ‐ οὐ γὰρ δὴ ἔχοντέσ γε αὐτὰσ γιγνόμεθα, ὡσ ἄρτι ὡμολογήσαμεν ‐ ἢ ἐν τούτῳ ἀπόλλυμεν ἐν ᾧπερ καὶ λαμβάνομεν; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 355:3)
  • τί γὰρ ἄλλο ἢ ἀπόλλυμεν καὶ ἀναιροῦμεν; (Epictetus, Works, book 2, 2:2)
  • "ἀλλ’ αὐτὸν ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τὸν κατήγορον, εἰ τοῖσ ἑαυτῶν πράγμασι τὴν διαφορὰν οὐκ ἐνορῶσι ταύτην, καθ’ ἣν τὰ μὲν μόνιμα καὶ ἄτρεπτα ταῖσ οὐσίαισ ἐστίν, ὡσ λέγουσι καὶ τὰσ ἀτόμουσ ἀπαθείᾳ καὶ στερρότητι πάντα χρόνον ὡσαύτωσ ἔχειν, τὰ δὲ συγκρίματα πάντα ῥευστὰ καὶ μεταβλητὰ καὶ γιγνόμενα καὶ ἀπολλύμεν εἶναι, μυρίων μὲν εἰδώλων ἀπερχομένων ἀεὶ καὶ ῥεόντων, μυρίων δ’ ὡσ εἰκὸσ ἑτέρων ἐκ τοῦ περιέχοντοσ ἐπιρρεόντων καὶ ἀναπληρούντων τὸ ἄθροισμα, ποικιλλόμενον ὑπὸ τῆσ ἐξαλλαγῆσ ταύτησ καὶ μετακεραννύμενον, ἅτε δὴ καὶ τῶν ἐν βάθει τοῦ συγκρίματοσ ἀτόμων οὐδέποτε λῆξαι κινήσεωσ οὐδὲ παλμῶν πρὸσ ἀλλήλασ δυναμένων ὥσπερ αὐτοὶ λέγουσιν· (Plutarch, Adversus Colotem, section 161)

Synonyms

  1. to lose utterly

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION