Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκόπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκόπτω ἀποκόψω ἀπέκοψα ἀποκέκοφα ἀποκέκομμαι ἀπεκόπην

Structure: ἀπο (Prefix) + κόπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I cut off
  2. I smite the breast in mourning, I mourn
  3. (speech) I cut off

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκόπτω ἀποκόπτεις ἀποκόπτει
Dual ἀποκόπτετον ἀποκόπτετον
Plural ἀποκόπτομεν ἀποκόπτετε ἀποκόπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκόπτω ἀποκόπτῃς ἀποκόπτῃ
Dual ἀποκόπτητον ἀποκόπτητον
Plural ἀποκόπτωμεν ἀποκόπτητε ἀποκόπτωσιν*
OptativeSingular ἀποκόπτοιμι ἀποκόπτοις ἀποκόπτοι
Dual ἀποκόπτοιτον ἀποκοπτοίτην
Plural ἀποκόπτοιμεν ἀποκόπτοιτε ἀποκόπτοιεν
ImperativeSingular ἀποκόπτε ἀποκοπτέτω
Dual ἀποκόπτετον ἀποκοπτέτων
Plural ἀποκόπτετε ἀποκοπτόντων, ἀποκοπτέτωσαν
Infinitive ἀποκόπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκοπτων ἀποκοπτοντος ἀποκοπτουσα ἀποκοπτουσης ἀποκοπτον ἀποκοπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκόπτομαι ἀποκόπτει, ἀποκόπτῃ ἀποκόπτεται
Dual ἀποκόπτεσθον ἀποκόπτεσθον
Plural ἀποκοπτόμεθα ἀποκόπτεσθε ἀποκόπτονται
SubjunctiveSingular ἀποκόπτωμαι ἀποκόπτῃ ἀποκόπτηται
Dual ἀποκόπτησθον ἀποκόπτησθον
Plural ἀποκοπτώμεθα ἀποκόπτησθε ἀποκόπτωνται
OptativeSingular ἀποκοπτοίμην ἀποκόπτοιο ἀποκόπτοιτο
Dual ἀποκόπτοισθον ἀποκοπτοίσθην
Plural ἀποκοπτοίμεθα ἀποκόπτοισθε ἀποκόπτοιντο
ImperativeSingular ἀποκόπτου ἀποκοπτέσθω
Dual ἀποκόπτεσθον ἀποκοπτέσθων
Plural ἀποκόπτεσθε ἀποκοπτέσθων, ἀποκοπτέσθωσαν
Infinitive ἀποκόπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκοπτομενος ἀποκοπτομενου ἀποκοπτομενη ἀποκοπτομενης ἀποκοπτομενον ἀποκοπτομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπέκοψα ἀπέκοψας ἀπέκοψεν*
Dual ἀπεκόψατον ἀπεκοψάτην
Plural ἀπεκόψαμεν ἀπεκόψατε ἀπέκοψαν
SubjunctiveSingular ἀποκόψω ἀποκόψῃς ἀποκόψῃ
Dual ἀποκόψητον ἀποκόψητον
Plural ἀποκόψωμεν ἀποκόψητε ἀποκόψωσιν*
OptativeSingular ἀποκόψαιμι ἀποκόψαις ἀποκόψαι
Dual ἀποκόψαιτον ἀποκοψαίτην
Plural ἀποκόψαιμεν ἀποκόψαιτε ἀποκόψαιεν
ImperativeSingular ἀποκόψον ἀποκοψάτω
Dual ἀποκόψατον ἀποκοψάτων
Plural ἀποκόψατε ἀποκοψάντων
Infinitive ἀποκόψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκοψᾱς ἀποκοψαντος ἀποκοψᾱσα ἀποκοψᾱσης ἀποκοψαν ἀποκοψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπεκοψάμην ἀπεκόψω ἀπεκόψατο
Dual ἀπεκόψασθον ἀπεκοψάσθην
Plural ἀπεκοψάμεθα ἀπεκόψασθε ἀπεκόψαντο
SubjunctiveSingular ἀποκόψωμαι ἀποκόψῃ ἀποκόψηται
Dual ἀποκόψησθον ἀποκόψησθον
Plural ἀποκοψώμεθα ἀποκόψησθε ἀποκόψωνται
OptativeSingular ἀποκοψαίμην ἀποκόψαιο ἀποκόψαιτο
Dual ἀποκόψαισθον ἀποκοψαίσθην
Plural ἀποκοψαίμεθα ἀποκόψαισθε ἀποκόψαιντο
ImperativeSingular ἀποκόψαι ἀποκοψάσθω
Dual ἀποκόψασθον ἀποκοψάσθων
Plural ἀποκόψασθε ἀποκοψάσθων
Infinitive ἀποκόψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκοψαμενος ἀποκοψαμενου ἀποκοψαμενη ἀποκοψαμενης ἀποκοψαμενον ἀποκοψαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὴν δὲ κεφαλὴν τοῦ Γαϊού λέγουσιν ἄλλον μὲν ἀποκόψαι καὶ κομίζειν, ἀφελέσθαι δὲ τούτου φίλον Ὀπιμίου τινὰ, Σεπτουμουλήιον ἦν γὰρ προκεκηρυγμένον ἐν ἀρχῇ τῆσ μάχησ ἰσοστάσιον χρυσίον τοῖσ ἀνενεγκοῦσι τὴν Γαϊού καὶ Φουλβίου κεφαλήν, ἀνηνέχθη δὲ ὑπὸ τοῦ Σεπτουμουληϊού περιπεπαρμένη δόρατι πρὸσ τὸν Ὀπίμιον, καὶ ζυγοῦ κομισθέντοσ ἐντεθεῖσα λίτρασ ἑπτακαίδεκα καὶ δίμοιρον εἵλκυσε, τοῦ Σεπτουμουληίου καὶ περὶ τοῦτο μιαροῦ γενομένου καὶ κακουργήσαντοσ ἐξελὼν γὰρ τὸν ἐγκέφαλον ἐνέτηξε μόλυβδον. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 17 3:2)
  • εἰσπεμψάντων δὲ τὸν θρασύτατον αὐτῶν μάστιξιν αἰκισάμενοσ τὴν ἑτέραν τε τῶν χειρῶν ἀποκόψαι κελεύσασ καὶ κρεμάσαι ἐκ τοῦ τραχήλου τοιοῦτον ἐξέβαλον πρὸσ τοὺσ ἐξαποστείλαντασ. (Flavius Josephus, 177:1)
  • κἀκεῖνοσ ἐκτείνασ τὴν δεξιὰν αὐτῷ καὶ προσελκόμενοσ ὡσ φιλήσων, ἔνευσεν ἑνὶ τῶν μετ’ αὐτοῦ ξίφει τὸν τράχηλον ἀποκόψαι τοῦ ἀνθρώπου φθεγγομένου δ’ ἄρα τοῦ γε κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη. (Plutarch, De garrulitate, section 12 2:2)
  • ὡσ φιλήσων, ἔνευσεν ἑνὶ τῶν μετ’ αὐτοῦ ξίφει τὸν τράχηλον ἀποκόψαι τοῦ ἀνθρώπου· (Plutarch, De garrulitate, section 12 7:3)
  • ἐν δὲ τῷ αὐτῷ καὶ κάλλοσ ἐποίησε τῷ ἀποκόψαι καθ’ ἕκαστον πρᾶγμα. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 13:2)

Synonyms

  1. I cut off

  2. I smite the breast in mourning

  3. I cut off

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION