Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκαλέω

Structure: ἀπο (Prefix) + καλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to call back, recall
  2. to call away or aside
  3. to call, a name, to stigmatise as

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαλῶ ἀποκαλεῖς ἀποκαλεῖ
Dual ἀποκαλεῖτον ἀποκαλεῖτον
Plural ἀποκαλοῦμεν ἀποκαλεῖτε ἀποκαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκαλῶ ἀποκαλῇς ἀποκαλῇ
Dual ἀποκαλῆτον ἀποκαλῆτον
Plural ἀποκαλῶμεν ἀποκαλῆτε ἀποκαλῶσιν*
OptativeSingular ἀποκαλοῖμι ἀποκαλοῖς ἀποκαλοῖ
Dual ἀποκαλοῖτον ἀποκαλοίτην
Plural ἀποκαλοῖμεν ἀποκαλοῖτε ἀποκαλοῖεν
ImperativeSingular ἀποκάλει ἀποκαλείτω
Dual ἀποκαλεῖτον ἀποκαλείτων
Plural ἀποκαλεῖτε ἀποκαλούντων, ἀποκαλείτωσαν
Infinitive ἀποκαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαλων ἀποκαλουντος ἀποκαλουσα ἀποκαλουσης ἀποκαλουν ἀποκαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκαλοῦμαι ἀποκαλεῖ, ἀποκαλῇ ἀποκαλεῖται
Dual ἀποκαλεῖσθον ἀποκαλεῖσθον
Plural ἀποκαλούμεθα ἀποκαλεῖσθε ἀποκαλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀποκαλῶμαι ἀποκαλῇ ἀποκαλῆται
Dual ἀποκαλῆσθον ἀποκαλῆσθον
Plural ἀποκαλώμεθα ἀποκαλῆσθε ἀποκαλῶνται
OptativeSingular ἀποκαλοίμην ἀποκαλοῖο ἀποκαλοῖτο
Dual ἀποκαλοῖσθον ἀποκαλοίσθην
Plural ἀποκαλοίμεθα ἀποκαλοῖσθε ἀποκαλοῖντο
ImperativeSingular ἀποκαλοῦ ἀποκαλείσθω
Dual ἀποκαλεῖσθον ἀποκαλείσθων
Plural ἀποκαλεῖσθε ἀποκαλείσθων, ἀποκαλείσθωσαν
Infinitive ἀποκαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαλουμενος ἀποκαλουμενου ἀποκαλουμενη ἀποκαλουμενης ἀποκαλουμενον ἀποκαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "τί μοι λοιδορῇ καὶ ἄθλιον ἀποκαλεῖσ καὶ δύσμορον πολύ σου βελτίω καὶ μακαριώτερον γεγενημένον; (Lucian, (no name) 16:4)
  • καὶ στασιαστὰσ ἑτέρουσ ἀποκαλεῖσ καὶ φυγαδικήν τινα τύχην ὀνειδίζεισ, ὥσπερ οὐχ ἁπάντων ἔτι τούτων μεμνημένων τὸ καθ’ ὑμᾶσ, ὅτι στασιάσαντεσ οἱ σοὶ πρόγονοι πρὸσ τοὺσ ἐν τέλει καὶ τὴν ἑαυτῶν πατρίδα καταλιπόντεσ ἐνθάδ’ ἱδρύθησαν ἱκέται; (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 47 2:3)
  • ἀλλ’ ἐν ἐμοὶ κατελείπεσθε μόνῳ φύλακι τῆσ ἐρημίασ, ὃν νῦν ἀλλότριον καὶ οὐδὲν προσήκοντα ἀποκαλεῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 33 4:3)
  • νῦν δ’ ἐν τῇ πολεμίᾳ ὄντοσ οὐ τὸν θέλοντα ἀλλὰ πάντασ ἀποκαλεῖσ. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 5 35:4)
  • " ὁ δέ "πῶσ," ἔφη, "τοὺσ μὲν ἐχθροὺσ φίλουσ ποιῇ, τοὺσ δὲ φίλουσ ἐχθροὺσ ἀποκαλεῖσ τε καὶ τὸν στρατὸν ἀφαιρῇ καὶ τὰ ἔθνη; (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 7 2:3)

Synonyms

  1. to call back

  2. to call away or aside

  3. to call

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION