Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνώνυμος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνώνυμος ἀνώνυμος ἀνώνυμον

Structure: ἀ (Prefix) + νωνυμ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o)/numa, aeolic for o)/noma

Sense

  1. anonymous, nameless

Examples

  • γίνεσθαι γὰρ ἂν ἀνωνύμουσ τοὺσ ἀπὸ μόνων τῶν δυεῖν προσαγορευομένουσ. (Plutarch, Caius Marius, chapter 1 2:2)
  • λανθάνει δὲ ἑαυτὸν ὅτι τούτῳ τῷ λόγῳ πάλιν αὐτὸσ ἀνωνύμουσ ποιεῖ τὰσ γυναῖκασ· (Plutarch, Caius Marius, chapter 1 2:3)
  • ὅθεν ἔτι καὶ νῦν ἔστιν εὑρεῖν κατὰ τοὺσ δήμουσ τῶν Ἀθηναίωι βωμοὺσ ἀνωνύμουσ, ὑπόμνημα τῆσ τότε γενομένησ ἐξιλάσεωσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. i'. EPIMENIDHS 2:8)
  • ἐπεὰν δὲ συμμιχθέωσι τάχιστα, ἐνθεῦτεν ἤδη ὁ Πηνειὸσ τῷ οὐνόματι κατακρατέων ἀνωνύμουσ τοὺσ ἄλλουσ εἶναι ποιέει. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 129 4:1)
  • οὐδὲ γὰρ εἰκὸσ ἦν πω τὴν ἑτέραν ἠστροθετῆσθαι, ἀλλ’ ἀφ’ οὗ οἱ Φοίνικεσ ἐσημειώσαντο καὶ ἐχρῶντο πρὸσ τὸν πλοῦν παρελθεῖν καὶ εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ τὴν διάταξιν ταύτην, ὥσπερ καὶ τὸν Βερενίκησ πλόκαμον καὶ τὸν Κάνωβον ἐχθὲσ καὶ πρώην κατωνομασμένον, πολλοὺσ δ’ ἔτι νῦν ἀνωνύμουσ ὄντασ, καθάπερ καὶ Ἄρατόσ φησιν. (Strabo, Geography, book 1, chapter 1 12:9)

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION