ἄνισος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἄνισος
ἄνιση
ἄνισον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
νις
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- unequal, uneven, unfairly
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ δ’ οὐ μόνον ἐν χρημάτων κτήσει καὶ μειώσει τῷ πλείονι πολέμιον καθίσταται τοὔλασσον, ἀλλ’ ἁπλῶσ, ᾗ φησιν ὁ Πλάτων, ἐν μὲν ἀνωμαλίᾳ κίνησιν ἐν δ’ ὁμαλότητι στάσιν ἐγγίνεσθαι καὶ μονήν, οὕτω πᾶσα μὲν ἀνισότησ ἐπισφαλήσ ἐστι πρὸσ διαφορὰν ἀδελφῶν, ἐν πᾶσι δ’ ἴσουσ γενέσθαι καὶ ὁμαλοὺσ ἀδύνατον τὰ μὲν γὰρ αἱ φύσεισ εὐθὺσ ἀνίσωσ νέμουσι, τὰ δ’ ὕστερον αἱ τύχαι φθόνουσ ἐμποιοῦσαι καὶ ζηλοτυπίασ, αἴσχιστα νοσήματα καὶ κῆρασ οὐκ οἰκίαισ μόνον ἀλλὰ καὶ πόλεσιν ὀλεθρίουσ, δεῖ καὶ ταῦτα φυλάττεσθαι καὶ θεραπεύειν, ἂν ἐγγένηται. (Plutarch, De fraterno amore, section 12 1:2)
- καὶ δειπνεῖν μὲν ὀψὲ καὶ σκότουσ ἤδη κατακλινόμενοσ ἤρχετο, θαυμαστὴ δὲ ἦν ἡ ἐπιμέλεια καὶ περίβλεψισ ἐπὶ τῆσ τραπέζησ, ὅπωσ μηδὲν ἀνίσωσ μηδὲ ὀλιγώρωσ διανέμοιτο· (Plutarch, Alexander, chapter 23 3:2)
- ἴσωσ γὰρ ἂν φαίη τισ κατὰ παντὸσ ὑπεροχὴν ἀγαθοῦ δεῖν ἀνίσωσ νενεμῆσθαι τὰσ ἀρχάσ, εἰ πάντα τὰ λοιπὰ μηδὲν διαφέροιεν ἀλλ’ ὅμοιοι τυγχάνοιεν ὄντεσ· (Aristotle, Politics, Book 3 182:2)
- οὕτω δ’ ἀνίσωσ καὶ πλεονεκτικῶσ ἔσχε πρὸσ ὑμᾶσ Ἀνδροτίων ὥστε τὸν μὲν αὑτοῦ πατέρ’ ᾤετο δεῖν, δημοσίᾳ δεθέντ’ ἐπὶ χρήμασιν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, μήτ’ ἀποδόντα ταῦτα μήτε κριθέντ’ ἀποδρᾶναι, τῶν δ’ ἄλλων πολιτῶν τὸν μὴ δυνάμενον τὰ ἑαυτοῦ θεῖναι οἴκοθεν εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἀχθένθ’ ὑφ’ ἑαυτοῦ δεδέσθαι. (Demosthenes, Speeches 21-30, 236:1)
- Ὡσ μὲν οὖν ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι, τὰ ἄρθρα τὰ ἐκπίπτοντα καὶ τὰ ὀλισθάνοντα ἀνίσωσ αὐτὰ ἑωυτοῖσιν ἐκπίπτει καὶ ὀλισθάνει, ἄλλοτε μὲν πουλὺ πλεῖον, ἄλλοτε δὲ πολὺ ἔλασσον‧ καὶ οἷσι μὲν ἂν πολὺ πλεῖον ὀλίσθῃ ἢ ἐκπέσῃ, χαλεπώτερα ἐμβάλλειν τὸ ἐπίπαν ἐστὶ, καὶ ἢν μὴ ἐμβιβασθῇ, μέζουσ καὶ ἐπιδηλοτέρασ τὰσ πηρώσιασ καὶ κακώσιασ ἴσχει τὰ τοιαῦτα, καὶ ὀστέων, καὶ σαρκῶν, καὶ σχημάτων‧ ὅταν δὲ μεῖον ἐκπέσῃ καὶ ὀλίσθῃ, Ῥηί̈διον μὲν ἐμβάλλειν τὰ τοιαῦτα τῶν ἑτέρων γίνεται, ἢν δὲ καταπορηθῇ ἢ ἀμεληθῇ ἐμπεσεῖν, μείουσ καὶ ἀσινέστεραι αἱ πηρώσιεσ γίνονται τούτοισιν, ἢ οἷσιν ὀλίγῳ πρόσθεν εἴρηται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 61.1)