- τὸν δὴ βουλόμενον ἐν τούτῳ τῷ μέρει κατορθοῦν τὰ τῆσ λέξεωσ μόρια δεῖ πολυειδῶσ στρέφειν τε καὶ συναρμόττειν καὶ τὰ κῶλα ἐν διαστήμασι ποιεῖν συμμέτρωσ, μὴ συναπαρτίζοντα τοῖσ στίχοισ ἀλλὰ διατέμνοντα τὸ μέτρον, ἄνισά τε ποιεῖν αὐτὰ καὶ ἀνόμοια, πολλάκισ δὲ καὶ εἰσ κόμματα συνάγειν βραχύτερα κώλων, τάσ τε περιόδουσ μήτε ἰσομεγέθεισ μήτε ὁμοιοσχήμονασ τὰσ γοῦν παρακειμένασ ἀλλήλαισ ἐργάζεσθαι· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 262)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 262)
- ἔξεστι δὲ καὶ νῦν βασανίσαι τἀληθέσ, ἢ βάρη δυεῖν ἄνισα χορδῶν ἐξαρτήσαντασ ἢ δυεῖν ἰσοκοίλων αὐλῶν τὸν ἕτερον μήκει διπλάσιον τοῦ ἑτέρου ποιήσαντασ· (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 17 5:1)
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 17 5:1)
- εἰσ ἄνισα τοίνυν τέμνεται τὸ ἐπόγδοον εἰ δὲ τοῦτο, καὶ ὁ τόνοσ. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 18 5:1)
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 18 5:1)
- "ἐν τῇ Πολιτείᾳ, τοῦ παντὸσ ὥσπερ μιᾶσ γραμμῆσ τετμημένησ ἄνισα τμήματα, πάλιν τέμνων ἑκάτερον τμῆμα εἰσ δύο ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον, τὸ τε τοῦ ὁρωμένου γένοσ καὶ τὸ τοῦ νοουμένου περὶ τὰ πάντα ποιήσασ τοῦ μὲν νοητοῦ πρῶτον ἀποφαίνει τὸ περὶ τὰ πρῶτα εἴδη, δεύτερον τὸ μαθηματικὸν τοῦ δ’ αἰσθητοῦ πρῶτον μὲν τὰ στερέμνια σώματα, δεύτερον δὲ τὰσ εἰκόνασ καὶ τὰ εἴδωλα τούτων καὶ κριτήριον ἑκάστῳ τῶν τεττάρων ἀποδίδωσιν ἴδιον, νοῦν μὲν τῷ πρώτῳ διάνοιαν δὲ τῷ μαθηματικῷ, τοῖσ δ’ αἰσθητοῖσ πίστιν, εἰκασίαν δὲ τοῖσ περὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰσ εἰκόνασ. (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 11)
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 11)
- "τί οὖν διανοηθεὶσ εἰσ ἄνισα τμήματα τὸ πᾶν ἔτεμε; (Plutarch, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 12)
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 3, section 12)