ἄνηβος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἄνηβος
ἄνηβη
ἄνηβον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
νηβ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- not yet come to man's estate, beardless
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἔχοντα τῶν φιλοσόφων ἑκάστου τοὔνομα κέλευε παῖδα τῶν ἀνήβων ἀμφιθαλῆ τινα, προσελθόντα πρὸσ τὴν κάλπιν, ἀνελέσθαι ὅ τι ἂν πρῶτον ὑπὸ τὴν χεῖρα ἔλθῃ τῶν γραμματίων, καὶ τὸ λοιπὸν κατὰ τὸν λαχόντα ἐκεῖνον, ὅστισ ἂν ᾖ, φιλοσόφει. (Lucian, 117:1)
- "ἤδη δέ τισ κἀν ταῖσ διαθήκαισ γέγραφεν γυναῖκασ εὐπρεπεστάτασ μονομαχῆσαι ἃσ ἐκέκτητο, ἕτεροσ δὲ παῖδασ ἀνήβουσ ἐρωμένουσ ἑαυτοῦ, ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἠνέσχετο ὁ δῆμοσ τὴν παρανομίαν ταύτην, ἀλλ’ ἄκυρον τὴν διαθήκην ἐποίησεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 39 2:4)
- μὴ παῖδασ αὐτοῖσ καταλειφθῆναι νηπίουσ, μὴ γυναῖκασ ἐγκύουσ, μὴ ἀδελφοὺσ ἀνήβουσ, μὴ πατέρασ ἐν ἀκμῇ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 22 6:1)
- "οἱ δὲ πολλοί, καὶ γυναικῶν συγκατακειμένων καὶ παίδων ἀνήβων, ἐπιδείκνυνται μιμήματα πραγμάτων καὶ λόγων, ἃ πάσησ μέθησ ταραχωδέστερον τὰσ ψυχὰσ; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 13:3)
- εἰσ δὲ τὴν θυσίαν ταύτην καὶ τὴν σύνοδον ἅπαντασ ἐκέλευσε τοὺσ ὁμοπάγουσ κατὰ κεφαλὴν ὡρισμένον νόμισμά τι συνεισφέρειν, ἕτερον μέν τι τοὺσ ἄνδρασ, ἕτερον δέ τι τὰσ γυναῖκασ, ἄλλο δέ τι τοὺσ ἀνήβουσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 15 6:1)
- ἐκεῖνοσ γὰρ ἦν ἔτι παῖσ ἄνηβοσ, οὐκ ἔλαθε δὲ τὸν Δημήτριον ἔχων τῆσ εὐμορφίασ τὴν ἐπωνυμίαν κατήγορον· (Plutarch, Demetrius, chapter 24 2:2)
- Παῖσ μὲν ἄνηβοσ ἐὼν ἔτι νήπιοσ ἑρ́κοσ ὀδόντων φύσασ ἐκβάλλει πρῶτον ἐν ἕπτ’ ἔτεσιν· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 219)
- οὗτοσ γὰρ παῖσ μὲν ὢν παρ’ Ἀρχεδήμῳ τῷ γλάμωνι, <τῷ> οὐκ ὀλίγα τῶν ὑμετέρων ὑφῃρημένῳ, πολλῶν ὁρώντων ἔπινεν ὑπὸ τῷ αὐτῷ ἱματίῳ κατακείμενοσ, ἐκώμαζε <δὲ> μεθ’ ἡμέραν, ἄνηβοσ ἑταίραν ἔχων, μιμούμενοσ τοὺσ ἑαυτοῦ προγόνουσ, καὶ ἡγούμενοσ οὐκ ἂν δύνασθαι πρεσβύτεροσ ὢν λαμπρὸσ γενέσθαι, εἰ μὴ νέοσ ὢν πονηρότατοσ δόξει εἶναι. (Lysias, Speeches, 31:1)
- οὗτοσ πυκτεύσων ἐσ Ὀλύμπια παισὶν ἄνηβοσ ἤλυθε Πυθαγόρησ ὁ Κράτεω Σάμιοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 49:3)