Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνδρεῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνδρεῖος ἀνδρείᾱ ανδρεῖον

Structure: ἀνδρει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)nh/r

Sense

  1. Of or pertaining to a man
  2. manly, masculine, courageous, strong
  3. stubborn

Examples

  • πενία γὰρ αἰσχρὸν οὐδαμοῦ μὲν δι’ αὑτήν, ἀλλ’ ὅπου δεῖγμα ῥᾳθυμίασ ἐστίν, ἀκρασίασ, πολυτελείασ, ἀλογιστίασ, ἀνδρὶ δὲ σώφρονι καὶ φιλοπόνῳ καὶ δικαίῳ καὶ ἀνδρείῳ καὶ δημοσιεύοντι ταῖσ ἀρεταῖσ άπάσαισ συνοῦσα μεγαλοψυχίασ ἐστὶ καὶ μεγαλοφροσύνησ σημεῖον. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 1:2)
  • ἀπορεῖται δ’ εἰ τῷ ἀνδρείῳ οὐθέν ἐστι φοβερόν, οὐδ’ ἂν φοβηθείη. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 18:1)
  • τῷ μὲν γὰρ δειλῷ τά τε μὴ φοβερὰ δοκεῖ φοβερὰ εἶναι καὶ τὰ ἠρέμα σφόδρα, τῷ δὲ θρασεῖ τὸ ἐναντίον τά τε φοβερὰ θαρραλέα καὶ τὰ σφόδρα ἠρέμα, τῷ δ’ ἀνδρείῳ τἀληθῆ μάλιστα. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 39:2)
  • διὸ ἐνίοτε οἱ ἐναντίοι τοῦ αὐτοῦ ἀντιποιοῦνται, οἱο͂ν ὁ ἄσωτοσ τῷ ἐλευθερίῳ καὶ ὁ αὐθάδησ τῷ σεμνῷ καὶ ὁ θρασὺσ τῷ ἀνδρείῳ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 93:2)
  • τὴν δὲ ἁρπασθεῖσαν ἡ νυμφεύτρια καλουμένη παραλαβοῦσα, τὴν μὲν κεφαλὴν ἐν χρῷ περιέκειρεν, ἱματίῳ δὲ ἀνδρείῳ καὶ ὑποδήμασιν ἐνσκευάσασα κατέκλινεν ἐπὶ στιβάδα μόνην ἄνευ φωτόσ. (Plutarch, Lycurgus, chapter 15 3:2)

Synonyms

  1. Of or pertaining to a man

  2. manly

  3. stubborn

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION