Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκόλαστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκόλαστος ἀκόλαστη ἀκόλαστον

Structure: ἀκολαστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kola/zw

Sense

  1. licentious, intemperate, too intemperate

Examples

  • ἔν τοι μυρίῳ στρατεύματι ἀκόλαστοσ ὄχλοσ ναυτική τ’ ἀναρχία κρείσσων πυρόσ, κακὸσ δ’ ὁ μή τι δρῶν κακόν. (Euripides, Hecuba, episode 6:2)
  • ἐῶ λέγειν ὅσα ἄλλα λυπεῖ αὐτούσ, υἱὸσ ἀκόλαστοσ ἢ γυνὴ τοῦ οἰκέτου ἐρῶσα ἢ ἐρώμενοσ πρὸσ ἀνάγκην μᾶλλον ἢ πρὸσ ἡδονὴν συνών· (Lucian, Saturnalia, letter 2 5:1)
  • σὸν ἔργον ὦ πρεσβῦτα φροντίζειν ὅπῃ τὸν ἄνδρα κρατήσεισ, ὡσ οὗτοσ, εἰ μή τῳ ’πεποίθειν, οὐκ ἂν ἦν οὕτωσ ἀκόλαστοσ. (Aristophanes, Clouds, Agon, strophe1)
  • ὃ καὶ θαυμαστόν ἐστιν ὑπεναντίωσ γὰρ ἡ νεότησ τοῦ μὲν ἐπίψογοσ καὶ ἀκόλαστοσ γεγονέναι δοκεῖ, τοῦ δὲ πεπαιδευμένη καὶ σώφρων, βελτίων οὖν ᾧ πρὸσ τὸ βέλτιον ἡ μεταβολή· (Plutarch, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 1 4:1)
  • Σύλλασ μὲν γὰρ ἀκόλαστοσ ὢν καὶ πολυτελὴσ ἐσωφρόνιζε τοὺσ πολίτασ, Λύσανδροσ δ’ ὧν αὐτὸσ ἀπείχετο παθῶν ἐνέπλησε τὴν πόλιν, ὥστε ἁμαρτάνειν τὸν μὲν αὐτὸν ὄντα χείρονα τῶν ἰδίων νόμων, τὸν δὲ αὑτοῦ χείρονασ ἀπεργαζόμενον τοὺσ πολίτασ· (Plutarch, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 3 5:2)
  • οὔκ, ἀλλ’ ἀκόλαστόσ ἐστιν ἀεὶ τοὺσ τρόπουσ. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:42)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION