Sense

1. having no hope of safety, abandoned, profligate
2. bringing ruin on, fatal

Examples

• ἀνεπτερωμένη δέ ἐστι καὶ ἄσωτος, ἐν οἴκῳ δὲ οὐχ ἡσυχάζουσιν οἱ πόδες αὐτῆς. (Septuagint, Liber Proverbiorum 7:11)
• "ἀρκεῖν οὖν νομίζω, εἰ μὴ πάνυ ἄσωτος εἶ, τοσόνδε τι: (Lucian, De mercede, (no name) 20:8)
• ἀλλὰ νῦν οὐκ οἶδ ὅπως ἀθρόαν πεποίησαι τὴν μεταβολὴν ἐπιδαψιλευόμενος καὶ ἐκ τοῦ τέως φειδομένου ἄσωτος ἐν τοῖς ἐπαίνοις ἀναπέφηνας. (Lucian, Pro imaginibus, (no name) 14:3)
• Δοῦρις δ ἐν ζ Μακεδονικῶν περὶ Πασικύπρου λέγων τοῦ ἐν Κύπρῳ βασιλέως ὅτι ἄσωτος ἦν γράφει καὶ τάδε: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 631)
• ἔτι δ ἄσωτος ὁ πρὸς ἅπασαν δαπάνην ὑπερβάλλων, ἀνελεύθερος δὲ ὁ πρὸς ἅπασαν ἐλλείπων: (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 61:2)

Similar forms

• ἀσωτίαν (21)
• ἄσωτος (19)
• ἀσωτίας (18)
• ἄσωτον (15)
• ἀσώτους (11)
• ἀσωτία (8)
• ἀσώτως (7)
• ἀσώτων (6)
• ἄσωτοι (5)
• ἀσώτου (5)
• ἀσωτίᾳ (4)
• ἀσώτιον (3)
• ἀσώτοις (3)
• ἀσώτῳ (3)
• ἀσωτίαις? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.