Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκόλαστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκόλαστος ἀκόλαστη ἀκόλαστον

Structure: ἀκολαστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: kola/zw

Sense

  1. licentious, intemperate, too intemperate

Examples

  • ἀνιστὰσ καὶ παραμυθούμενοσ, ὡσ Ἀριστείδησ Κίμωνα καὶ Μνησίφιλοσ Θεμιστοκλέα, δυσχεραινομένουσ καὶ κακῶσ ἀκούοντασ ἐν τῇ πόλει τὸ πρῶτον ὡσ ἰταμοὺσ καὶ ἀκολάστουσ, ἐπῆραν καὶ ἀνεθάρρυναν. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 23 2:3)
  • "τοὺσ Θεσσαλούσ, φησίν, εἰδὼσ ὁ Φίλιπποσ ἀκολάστουσ ὄντασ καὶ περὶ τὸν βίον ἀσελγεῖσ συνουσίασ αὐτῶν κατεσκεύαζε καὶ πάντα τρόπον ἀρέσκειν αὐτοῖσ ἐπειρᾶτο, ὀρχούμενοσ καὶ κωμάζων καὶ πᾶσαν ἀκολασίαν ὑπομένων ἦν δὲ καὶ φύσει βωμολόχοσ καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν μεθυσκόμενοσ καὶ χαίρων τῶν ἐπιτηδευμάτων τοῖσ πρὸσ ταῦτα συντείνουσι καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖσ εὐφυέσι κάλουμένοισ καὶ τὰ γέλοια λέγουσι καὶ ποιοῦσι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 76 2:1)
  • τοῖσ μέντοι Σελευκεῦσιν ἐδόκει σοφὸσ ἀνὴρ Αἴσωποσ εἶναι, τὸν Σουρήναν ὁρῶσι τὴν τῶν Μιλησιακῶν ἀκολαστημάτων πήραν ἐξηρτημένον πρόσθεν, ὄπισθεν δὲ Παρθικὴν Σύβαριν ἐφελκόμενον ἐν τοσαύταισ παλλακίδων ἁμάξαισ, τρόπον τινὰ ταῖσ λεγομέναισ ἐχίδναισ καὶ σκυτάλαισ ἀντιμόρφωσ τὰ μὲν ἐμφανῆ καὶ πρόσθια μέρη φοβερὰ καὶ θηρικώδη δόρασι καὶ τόξοισ καὶ ἵπποισ προβαλλομένην, κατ’ οὐρὰν δὲ τῆσ φάλαγγοσ εἰσ χορείασ καὶ κρόταλα καὶ ψαλμοὺσ καὶ παννυχίδασ ἀκολάστουσ μετὰ γυναικῶν τελευτῶσαν. (Plutarch, chapter 32 4:1)
  • "ἡ δ’ ἀνθρώπου φύσισ εἰσ ἔθη καὶ δόγματα καὶ νόμουσ ἑαυτὴν ἐμβαλοῦσα, κρύπτει τὰ φαῦλα καὶ τὰ καλὰ μιμεῖται πολλάκισ, ὥστ’ ἢ παντάπασιν ἐξαλεῖψαι καὶ διαφυγεῖν ἐγγενῆ κηλῖδα τῆσ κακίασ, ἢ διαλαθεῖν πολὺν χρόνον, οἱο͂ν ἔλυτρόν τι ἑαυτῇ τὴν πανουργίαν περιβαλοῦσα, διαλαθεῖν δ’ ἡμᾶσ τοὺσ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆσ ἢ δήγματοσ ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων μόλισ αἰσθανομένουσ τῆσ κακίασ, μᾶλλον δ’ ὅλωσ τότε γίγνεσθαι νομίζοντασ ἀδίκουσ ὅτ’ ἀδικοῦσιν, ἀκολάστουσ ὅθ’ ὑβρίζουσιν καὶ ἀνάνδρουσ ὅτε φεύγουσιν ὥσπερ εἴ τισ οἰοίτο τοῖσ σκορπίοισ ἐμφύεσθαι τὸ κέντρον ὅτε τύπτουσι, καὶ ταῖσ ἐχίδναισ τὸν ἰὸν ὅτε δάκνουσιν· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 204)
  • καὶ τῶν ἄλλων δὲ τοὺσ φαύλουσ καὶ ἀκολάστουσ, τοῖσ λόγοισ δὲ σεμνοὺσ καὶ αὐστηρούσ χλευάζοντεσ ἐκάλουν Κάτωνασ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 19 5:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION