Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅθεν αὐτοῖσ ὁ Καῖσαρ, προσδοκωμένου τοῦ πρὸσ Ἀντώνιον πολέμου, συνέθετο αὐτονόμουσ ἐάσειν, καὶ ἀκολάστουσ τῶν ἐπὶ Οὐέτερι πραχθέντων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 2:6)
ἀλλὰ τοῦ τοιούτουσ γενέσθαι αὐτοὶ αἴτιοι ζῶντεσ ἀνειμένωσ, καὶ τοῦ ἀδίκουσ ἢ ἀκολάστουσ εἶναι, οἳ μὲν κακουργοῦντεσ, οἳ δὲ ἐν πότοισ καὶ τοῖσ τοιούτοισ διάγοντεσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 69:3)
κατατρίβοντασ τὰσ ἡμέρασ ἀδολέσχασ, ἀκολάστουσ δ’ οὐ λέγομεν, οὐδὲ τοὺσ λυπουμένουσ ἐπὶ χρήμασιν ἢ φίλοισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 136:1)
τοὺσ γὰρ ὑπερβεβλημένωσ χαίροντασ μέλεσιν ἢ ὑποκρίσει οὐθεὶσ ἀκολάστουσ λέγει, οὐδὲ τοὺσ ὡσ δεῖ σώφρονασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 139:3)
τοὺσ γὰρ χαίροντασ μήλων ἢ ῥόδων ἢ θυμιαμάτων ὀσμαῖσ οὐ λέγομεν ἀκολάστουσ, ἀλλὰ μᾶλλον τοὺσ μύρων ἢ ὄψων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 140:1)
"τοὺσ Θεσσαλούσ, φησίν, εἰδὼσ ὁ Φίλιπποσ ἀκολάστουσ ὄντασ καὶ περὶ τὸν βίον ἀσελγεῖσ συνουσίασ αὐτῶν κατεσκεύαζε καὶ πάντα τρόπον ἀρέσκειν αὐτοῖσ ἐπειρᾶτο, ὀρχούμενοσ καὶ κωμάζων καὶ πᾶσαν ἀκολασίαν ὑπομένων ἦν δὲ καὶ φύσει βωμολόχοσ καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν μεθυσκόμενοσ καὶ χαίρων τῶν ἐπιτηδευμάτων τοῖσ πρὸσ ταῦτα συντείνουσι καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖσ εὐφυέσι κάλουμένοισ καὶ τὰ γέλοια λέγουσι καὶ ποιοῦσι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 76 2:1)
ἀκολάστουσ δὲ καὶ τυραννικοὺσ οὔτ’ ἂν οἶμαι δύναιντο θεραπεύειν ἱκανῶσ ξένουσ οὔτ’ ἂν ἴσωσ προσδέοιντο τοιαύτησ ξενίασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 112:2)
οὐδὲ γὰρ οὐδ’ οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἔτι τοὺσ ἀσελγεῖσ καὶ ἄφρονασ καὶ ἀκολάστουσ καὶ πρὸσ ὕβριν ἐγκλίνοντασ καὶ ῥᾳθυμίαν καὶ τρυφήν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 30:1)
ἢ τοὺσ θεούσ, εἴπερ νομίζεισ ἀγαθοὺσ εἶναι, οὐ δικαίουσ νομίζεισ καὶ φρονίμουσ καὶ σώφρονασ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ ἔχοντασ, ἀλλὰ ἀδίκουσ καὶ ἀνοήτουσ καὶ ἀκολάστουσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 10:5)
ἐκ δὲ τούτων φθονήσεσθαι μὲν εὐπορίαν, καταλυθήσεσθαι δὲ φιλεργίαν, κρείττω δὲ μοῖραν ἕξειν τοὺσ ἀκολάστουσ τῶν σωφρόνων, τοὺσ δ’ ἀδίκουσ τῶν δικαίων καὶ τοὺσ σφετεριζομένουσ τἀλλότρια τῶν φυλαττόντων τὰ ἴδια.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 66 6:2)
‐ Πότερον τοὺσ σώφρονασ ἢ τοὺσ ἀκολάστουσ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 8:5)
οὗτοσ ἔμοιγε δοκεῖ ὁ σκοπὸσ εἶναι πρὸσ ὃν βλέποντα δεῖ ζῆν, καὶ πάντα εἰσ τοῦτο τὰ αὑτοῦ συντείνοντα καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ, ὅπωσ δικαιοσύνη παρέσται καὶ σωφροσύνη τῷ μακαρίῳ μέλλοντι ἔσεσθαι, οὕτω πράττειν, οὐκ ἐπιθυμίασ ἐῶντα ἀκολάστουσ εἶναι καὶ ταύτασ ἐπιχειροῦντα πληροῦν, ἀνήνυτον κακόν, λῃστοῦ βίον ζῶντα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 368:1)
τριετεῖ δὲ δὴ καὶ τετραετεῖ καὶ πενταετεῖ καὶ ἔτι ἑξετεῖ ἤθει ψυχῆσ παιδιῶν δέον ἂν εἰή, τρυφῆσ δ’ ἤδη παραλυτέον κολάζοντα, μὴ ἀτίμωσ, ἀλλ’ ὅπερ ἐπὶ τῶν δούλων γ’ ἐλέγομεν, τὸ μὴ μεθ’ ὕβρεωσ κολάζοντασ ὀργὴν ἐμποιῆσαι δεῖν τοῖσ κολασθεῖσιν μηδ’ ἀκολάστουσ ἐῶντασ τρυφήν, ταὐτὸν δραστέον τοῦτό γε καὶ ἐπ’ ἐλευθέροισι.
(플라톤, Laws, book 7 35:1)
ἀνιστὰσ καὶ παραμυθούμενοσ, ὡσ Ἀριστείδησ Κίμωνα καὶ Μνησίφιλοσ Θεμιστοκλέα, δυσχεραινομένουσ καὶ κακῶσ ἀκούοντασ ἐν τῇ πόλει τὸ πρῶτον ὡσ ἰταμοὺσ καὶ ἀκολάστουσ, ἐπῆραν καὶ ἀνεθάρρυναν.
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 23 2:3)
Ἀντωνίῳ δὲ λαμπρῷ καθ’ ὡρ́αν γενομένῳ τὴν Κουρίωνοσ φιλίαν καὶ συνήθειαν ὥσπερ τινὰ κῆρα προσπεσεῖν λέγουσιν, αὐτοῦ τε περὶ τὰσ ἡδονὰσ ἀπαιδεύτου γενομένου, καὶ τὸν Ἀντώνιον, ὡσ μᾶλλον εἰή χειροήθησ, εἰσ πότουσ καὶ γύναια καὶ δαπάνασ πολυτελεῖσ καὶ ἀκολάστουσ ἐμβάλλοντοσ.
(플루타르코스, Antony, chapter 2 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION