Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀβουλίᾱ

First declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: ἀβουλίᾱ ἀβουλίᾱς

Structure: ἀ (Prefix) + βουλι (Stem) + ᾱ (Ending)

Sense

  1. ill-advisedness, thoughtlessness
  2. irresolution

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἀβουλίᾱ ἀβουλίᾱ ἀβουλίαι
Genitive ἀβουλίᾱς ἀβουλίαιν ἀβουλιῶν
Dative ἀβουλίᾱͅ ἀβουλίαιν ἀβουλίαις
Accusative ἀβουλίᾱν ἀβουλίᾱ ἀβουλίᾱς
Vocative ἀβουλίᾱ ἀβουλίᾱ ἀβουλίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὀξύθυμοσ πράσσει μετὰ ἀβουλίασ, ἀνὴρ δὲ φρόνιμοσ πολλὰ ὑποφέρει. (Septuagint, Liber Proverbiorum 14:17)
  • ὁ δὲ καθ’ ἑαυτὸν ἐγκεκαλυμμένοσ ὑπὸ σκότουσ ἔκειτο, παράδειγμα τοῖσ πολλοῖσ τύχησ, τοῖσ δ’ εὖ φρονοῦσιν ἀβουλίασ καὶ φιλοτιμίασ, δι’ ἣν οὐκ ἠγάπα πρῶτοσ ὢν καὶ μέγιστοσ ἐν μυριάσιν ἀνθρώπων τοσαύταισ, ἀλλ’ ὅτι δυεῖν μόνον ἀνδρῶν ὕστεροσ ἐκρίνετο, τοῦ παντὸσ ἀποδεῖν νομίζων. (Plutarch, chapter 27 4:2)
  • καλόν γε μέντοι μὴ ’ξ ἀβουλίασ πεσεῖν. (Sophocles, episode 5:18)
  • καὶ οἱ Ταραντῖνοι τῆσ ἀβουλίασ σφῶν ᾐσθάνοντο σαφῶσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 13:14)
  • οἱ δὲ μεταγενέστεροι βιαίωσ καὶ χαλεπῶσ χρώμενοι τοῖσ συμμάχοισ, ἔτι δὲ πολέμουσ ἀδίκουσ καὶ ὑπερηφάνουσ ἐνιστάμενοι πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ, οὐκ ἀλόγωσ ἀπέβαλον τὴν ἀρχὴν διὰ τὰσ ἰδίασ ἀβουλίασ. (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 1 4:3)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION