뜻

1. 스파르타인, 스파르타 사람

1. an inhabitant of Sparta; a Spartan

예문

• πολὺ γὰρ αὐτῷ ἀστειότερον ἐδόκει μετὰ τῶν μειρακυλλίων καθεζόμενον ὀαρίζειν καὶ σοφισμάτια προβάλλειν τοῖσ ἐντυγχάνουσιν ἢ ἀνδρὶ Σπαρτιάτῃ μάχεσθαι. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 43:10)

  (루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 43:10)

• ἀπελθόντοσ δὲ Ἀλεξάνδρου μεγάλοι μὲν ἦσαν οὗτοι, ταπεινὰ δ’ ἔπραττεν ὁ Δημοσθένησ, κινουμένῳ δὲ Ἄγιδι τῷ Σπαρτιάτῃ βραχέα συνεκινήθη πάλιν, εἶτ’ ἔπτηξε, τῶν μὲν Ἀθηναίων οὐ συνεξαναστάντων, τοῦ δ’ Ἄγιδοσ πεσόντοσ καὶ τῶν Λακεδαιμονίων συντριβέντων. (Plutarch, Demosthenes, chapter 24 1:1)

  (플루타르코스, Demosthenes, chapter 24 1:1)

• Ἀρχίᾳ γὰρ ἀνδρὶ Σπαρτιάτῃ λαμπρῶσ ἀγωνισαμένῳ τότε καὶ πεσόντι τάφον εἶναι δημοσίᾳ κατεσκευασμένον ἐν Σάμῳ καὶ τιμώμενον ὑπ’ αὐτῶν λέγουσι · (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 22 12:2)

  (플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 22 12:2)

• Ἡρακλείδησ δὲ ταῖσ ναυσὶν, ὡσ ἁμιλλώμενοσ ὑστέρησεν, ἀποπλεύσασ καὶ πλανώμενοσ ἐν ταῖσ πράξεσιν ἀσκόπωσ ἐπιτυγχάνει Γαισύλῳ τῷ Σπαρτιάτῃ, φάσκοντι πλεῖν ἐφ’ ἡγεμονίᾳ Σικελιωτῶν ἐκ Λακεδαίμονοσ, ὡσ πρότερόν ποτε Γύλιπποσ. (Plutarch, Dion, chapter 49 3:2)

  (플루타르코스, Dion, chapter 49 3:2)

• Ἄξιον δὲ ἀντιθεῖναι τὸν Κῷον Εὐάρεστον τῷ Σπαρτιάτῃ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 749:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 749:1)

유사 형태

• Σπαρτιατῶν (147)
• Σπαρτιάταις (67)
• Σπαρτιᾶται (62)
• Σπαρτιάτην (53)
• Σπαρτιάτας (52)
• Σπαρτιάτης (49)
• Σπαρτιάτῃ (13)
• Σπαρτιάτου (12)
• Σπαρτιάτιδος (3)
• Σπαρτιᾶτιν (2)
• Σπαρτιατικοῖς (1)
• Σπαρτιάτιδός (1)
• «Σπαρτιατῶν (1)
• Σπαρτιᾶτις (1)
• Σπαρτιατικῇ (1)
• Σπαρτιάται (1)
• Σπαρτιατας (1)
• Σπαρτιᾶταί (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록