Plutarch, Περικλῆς, chapter 34

(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 34)

πλὴν ὑπ’ οὐδενὸσ ἐκινήθη τῶν τοιούτων ὁ Περικλῆσ, ἀλλὰ πρᾴωσ καὶ σιωπῇ τὴν ἀδοξίαν καὶ τὴν ἀπέχθειαν ὑφιστάμενοσ, καὶ νεῶν ἑκατὸν ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον στόλον ἐκπέμπῶν αὐτὸσ οὐ συνεξέπλευσεν, ἀλλ’ ἔμεινεν οἰκουρῶν καὶ διὰ χειρὸσ ἔχων τὴν πόλιν, ἑώσ ἀπηλλάγησαν οἱ Πελοποννήσιοι. θεραπεύων δὲ τοὺσ πολλοὺσ ὅμωσ ἀσχάλλοντασ ἐπὶ τῷ πολέμῳ, διανομαῖσ τε χρημάτων ἀνελάμβανε καὶ κληρουχίασ ἔγραφεν· Αἰγινήτασ γὰρ ἐξελάσασ ἅπαντασ διένειμε τὴν νῆσον Ἀθηναίων τοῖσ λαχοῦσιν. ἦν δέ τισ παρηγορία καὶ ἀφ’ ὧν ἔπασχον οἱ πολέμιοι. καὶ γὰρ οἱ περιπλέοντεσ τὴν Πελοπόννησον χώραν τε πολλὴν κώμασ τε καὶ πόλεισ μικρὰσ διεπόρθησαν, καὶ κατὰ γῆν αὐτὸσ ἐμβαλὼν εἰσ τὴν Μεγαρικὴν ἔφθειρε πᾶσαν.

ᾗ καὶ δῆλον ἦν ὅτι πολλὰ μὲν δρῶντεσ κατὰ γῆν κακὰ τοὺσ Ἀθηναίουσ, πολλὰ δὲ πάσχοντεσ ὑπ’ ἐκείνων ἐκ θαλάττησ, οὐκ ἂν εἰσ μῆκοσ πολέμου τοσοῦτον προὔβησαν, ἀλλὰ ταχέωσ ἀπεῖπον, ὥσπερ ἐξ ἀρχῆσ ὁ Περικλῆσ προηγόρευσεν, εἰ μή τι δαιμόνιον ὑπηναντιώθη τοῖσ ἀνθρωπίνοισ λογισμοῖσ. νῦν δὲ πρῶτον μὲν ἡ λοιμώδησ ἐνέπεσε φθορὰ καὶ κατενεμήθη τὴν ἀκμάζουσαν ἡλικίαν καὶ δύναμιν·

θέρουσ ὡρ́ᾳ πολλῶν ὁμοῦ χύδην ἐν οἰκήμασι μικροῖσ καὶ σκηνώμασι πνιγηροῖσ ἠναγκασμένων διαιτᾶσθαι δίαιταν οἰκουρὸν καὶ ἀργὴν ἀντὶ καθαρᾶσ καὶ ἀναπεπταμένησ τῆσ πρότερον, τούτου δ’ αἴτιοσ ὁ τῷ πολέμῳ τὸν ἀπὸ τῆσ χώρασ ὄχλον εἰσ τὰ τείχη καταχεάμενοσ καὶ πρὸσ οὐδὲν ἀνθρώποισ τοσούτοισ χρώμενοσ, ἀλλ’ ἐῶν ὥσπερ βοσκήματα καθειργμένουσ ἀναπίμπλασθαι φθορᾶσ ἀπ’ ἀλλήλων, καὶ μηδεμίαν μεταβολὴν μηδ’ ἀναψυχὴν ἐκπορίζων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION